Zes jaar geleden hielden The Stray Birds helaas op te bestaan. Zangeres en multi-instrumentalist Maya de Vitry ging in haar eentje verder en komt nu met haar vierde soloalbum: The Only Moment (Mad Maker Studio). Vergeleken met vroeger zou je kunnen zeggen dat De Vitry zowel vocaal als qua repertoire haar vleugels verder uitgeslagen heeft, waarmee ze meteen wat afstand heeft genomen van de folkrootstraditie waarin The Stray Birds opereerden. Je hoort nu van alles: country, folk, soul, rock, pop en alle denkbare combinaties daarvan. De Vitry’s stem wordt wel eens vergeleken met die van Gillian Welch, maar dan soepeler en gevarieerder. Bovendien wisselt The Only Moment meer dan bijvoorbeeld Woodland in stemming en stijl. Zo wordt het openingsnummer Nothing Else Matters, een tedere ballad over de werkelijk belangrijke zaken in het leven (‘I’m singing / Nothing Else Matters’) meteen gevolgd door het opgewekte Compass (een ode aan de vrijheid), het beschaafd rockende Odds Of Getting Even en het bluesy liefdesliedje I’m Not Going Anywhere. Some Rent lijkt wel een boodschap aan haar voormalige mede-Stray Birds (‘You can come along for the ride if you want to / But I don’t do things the way I used to’). Het donkere Burning Building is iets voor de late uurtjes, net als het berustende Watching The Whole Sky Change (‘What I need now / Is less letting the darkness haunt me / And more knowing it’s part of belonging / And just watching the whole sky change’). Een chique, tot in de puntjes verzorgd album.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie