Dix is een band uit het land van Maas en Waal. Een band die met Sayonara een emotionele en bijzondere plaat heeft gemaakt. Sayonara betekent vaarwel in het Japans en die titel slaat op het afscheid van Olaf van Oijen. Olaf was 37 jaar toen hij op een voetbalveld in elkaar zeeg en later overleed. Olaf was ook de jongere broer van zanger Erik van Oijen. We kunnen hier de hele achtergrond van de plaat uit de doeken doen, maar de Volkskrant heeft dat in een prachtig artikel al eerder gedaan. Laten we het hier verder over de muziek hebben. Dix maakt Americana. Vaak rustige (gitaar)muziek waarin de dobro en steelgitaar van Tom Ensink mag gloreren. Maar wel liedjes met een kop en een staart die al na enkele draaibeurten in je hoofd blijven hangen. Vooral Wanda scoort hoog in catchyness. Heel mooi is ook het aan de weduwe gewijde Buy Some Time. Soms gaat het tempo wat omhoog zoals in Damned en Kill You One More Time. Van Oijen’s stem doet soms in de verte denken aan die van Boz Scaggs. En dat gaat heel goed samen met deze muziek (daar zou Boz ook eens wat mee moeten doen). Klein minpuntje? De produktie die de drums gortdroog doet klinken. Dat doet echter niets af aan ons advies: koop deze plaat en laat je ontroeren.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie