Het zijn weer eens turbulente tijden voor de meest schandaleuze rock-‘n-rollband ter wereld. Halverwege 1968 liggen de live-optredens volledig stil; de Stones zullen veertien maandenlang niet optreden. Mick Jagger is vooral druk als acteur in de speelfilms Performance en Ned Kelly, Brian Jones is volkomen aan lager wal geraakt, aangeklaagd wegens drugsbezit en Bill Wyman is druk met financiering en productie van The End. De groep bevindt zich in een soort van vacuüm, temeer daar ze verstrengeld raken in een aantal rechtszaken en in de financiële problemen komen omdat hun manager tegen wil en dank, de Amerikaan Allen Klein, betalingen tegenhoudt. De band begint wel, zij het zeer fragmentarisch, aan de opnamen van nieuw werk, terwijl Beggars Banquet wegens problemen met de hoes nog moet uitkomen. Op 17 november nemen The Rolling Stones met opnieuw producer Jimmy Miller en pianist en organist Al Kooper in de Londense Olympic Studios ‘You Can’t Always Get What You Want’ op. Pas in februari van 1969 worden de opnamen voor het nieuwe, Let It Bleed getitelde album vervolgd, opnamen die met grote onderbrekingen zullen duren tot eind juni. Grote afwezige is de verwarde Brian Jones die een minieme rol heeft op slechts een tweetal nummers. Wel aanwezig zijn saxofonist Bobby Keys, de toetsenisten Ian Stewart, Nicky Hopkins en Leon Russell, evenals arrangeur Jack Nitzsche en een gospelkoor van 50 personen die gezamenlijk ‘You Can’t Always Get What You Want’ van een ceremoniële lading voorzien. Gastmuzikant is ook Ry Cooder op mandoline, te horen op Robert Johnsons ‘Love In Vain’, maar de meest bijzondere gast is de van John Mayalls Bluesbreakers afkomstige Mick Taylor, die al voor hij officieel tot The Rolling Stones toetreedt gitaar speelt op de instant-classic ‘Honky-Tonk Women’ – overigens niet te vinden op Let It Bleed. Wel op het album staat de country-uitvoering van ‘Honky-Tonk Woman’: ‘Country Honk’, met op akoestische slide Taylor en de country-fiddler Byron Berline. Interessant is ‘You Got The Silver’ omdat Keith Richards voor het eerst de leadzang doet, en ronduit ijzersterk zijn de groovende rocksongs ‘Midnight Rambler’, ‘Live With Me’, ‘Monkey Man’ en de klassieker ‘Gimme Shelter’. Ondertussen heeft Jagger contact gezocht met M.C. Escher om hem te vragen een lp-hoes voor Let It Bleed te ontwerpen, maar deze heeft daar helemaal geen zin in. De volgende tegenslagen dienen zich aan: Mick Jagger wordt gearresteerd wegens drugsbezit en Brian Jones verklaart uit The Rolling Stones te willen stappen. The Rolling Stones kondigen dan aan op 5 juli met nieuwe gitarist Mick Taylor een free concert te zullen geven in het Londense Hyde Park, maar drie dagen voor het concert wordt Brian Jones dood aangetroffen in zijn zwembad. Het Hyde Park-concert, nu een eerbetoon aan Brian Jones, is het eerste concert van de Stones in ruim een jaar – en het is een zinderend optreden. Op 5 december 1968 komt Let It Bleed uit in Engeland, een dag later in Amerika. The Rolling Stones zijn dan al een maand op tournee door Amerika, maar op dezelfde dag dat Let It Bleed in Amerika uitkomt, wordt er nog meer onheil over de band uitgestort. Tijdens het optreden op de Altamont Speedway in Livermore, Californië wordt een toeschouwer neergestoken door een Hell’s Angel die deel uitmaakt van de door de Stones ingehuurde ordedienst. Het echec is compleet; het jaar dat Let It Bleed, het achtste album van The Rolling Stones verschijnt, is een regelrecht rampjaar.

Gimme Shelter / Love In Vain / Country Honk / Live With Me / Let It Bleed / Midnight Rambler / You Got The Silver / Monkey Man / You Can’t Always Get What You Want