Over Eric Hisaw hebben we het heel lang niet gehad op deze site. In het eerste decennium van dit millennium recenseerden we meerdere albums van deze artiest uit New Mexico, die Austin, Texas als uitvalsbasis heeft. Otra Vez (Flak Records) is een prettige hernieuwde kennismaking. De Eric Hisaw Band brengt tamelijk rauwe rock-’n-roll. Zo kennen we hem nog. Een groots zanger is de hese Hisaw nog altijd niet. Dat hoeft ook helemaal niet als een stem zo lekker in de muziek zakt. Op Peace Of Mind valt te denken aan Chuck Prophet en, als het ook iets minder bekend mag zijn, Charlie Pickett en Eddie Ray Porter. Rootsrock die rechtdoor gaat en ook liefhebbers van Omar & The Howlers zal aanspreken. Hisaw heeft het over de reizen die je wel moet maken als het dagelijkse leven niets dan verveling brengt. Zonder al te grote dromen onderweg zijn en daarmee vrede hebben, zolang je je ziel maar niet hoeft te verkopen. Even When I Want To is alt-country zoals het in de jaren 90 begon. Met een knetterende gitaar waarbij aan Lonnie Mack valt te denken. Which Time klinkt als een zandstorm en dus als Naked Prey of Sidewinders. Op het geweldige Waiting zit Hisaw alleen thuis in de hoop dat hij de autobanden zo op het grindpad hoort. Zou ze daar eindelijk zijn? Fort Worth brengt een herinnering aan Tailgators en dan is het volstrekt logisch dat de instrumental In With The Out Crowd overkomt als een track van een van de elpees van Four Big Guitars From Texas. Heart Of Stone is een goeie cover van The Rolling Stones, waarna The Night Johnny Died het album in stijl afsluit met rauwe rock.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie