Nee, Cody Canada komt niet uit Canada. Canada komt uit het ogenschijnlijk muzikaal niet zo dicht bezaaide Oklahoma. Je denkt dan het eerst aan J.J. Cale en Leon Russell. Maar er is meer; zo is er een Red Dirt Scene waarvan ook deze Cody Canada deel uit maakt – al verhuisde hij overigens wel naar buurstaat Texas. Hoe het ook zij, Canada en zijn band The Departed produceren op hun debuut This Is Indian Land (Blue Rose/Sonic Rendezvous) aantrekkelijke rootsrock die qua sound in de swingende nummers herinnert aan The Band Of Heathens en in de singer-songwritersliedjes aan Steve Earle. Het bijzondere aan This Is Indian Land – we zien voor ons de moegestreden indiaan te paard van The Trail Of Tears – is echter dat alle 15 songs geschreven zijn door Okies. We lichten er een paar uit. Home Sweet Oklahoma is natuurlijk de klassieker van Leon Russell en J.J. Cale is vertegenwoordigd met If You’re Ever In Oklahoma. Randy Crouch’ Face On Mars is een door een rammelende piano gestuurd schitterend lied, Starin’ Down The Sun een machtig countryrocknummer van Bob Childers, Kickin’ In Amsterdam een lekkere groovy song van de hand van Kevin Welch en Tom Skinners Skyline Radio is mooi verhalend en bijzonder sfeervol. Cody Canada & The Departed zetten niet alleen gloedvolle interpretaties neer, maar hebben met This Indian Land bovendien een voortreffelijk eerbetoon gecreëerd aan de rootsmuziek van Oklahoma.
06/08/2011 Permalink
Staan inderdaad een paar aardige en goede nummers op, maar ik blijf Canada toch beter op zijn plaats vinden in zijn oude band, Cross Canadian Ragweed.
06/08/2011 Permalink
Er komt binnenkort meer aan van de Red Dirt Music: Stoney LaRue em Jason Boland. Beide met invloeden van Bob Childers.
06/08/2011 Permalink
Een paar aardige nummers? Het is de mooiste cd van het afgelopen half jaar. Vrijwel alle songs zijn, wat mij betreft, ook beter dan de originele versies. En dat wil wat zeggen.
Het mooiste nummer? The ballad of Rosalie.
06/08/2011 Permalink
Sorry Paul H, maar een cover blijft een cover, een slap aftreksel van het origineel, soms heb je weleens een goede cover maar ook dan blijft het een cover, een slap aftreksel van het origineel.
Covers geven mij altijd het idee dat artiesten in een ”schrijven van eigen nummers” dip zitten en dan is een cover vaak lekker om de kachel toch te kunnen laten branden.
Canada heeft met zijn band CCR aangetoond meer te kunnen, deze cd is er puur om onder een groter publiek (Europa) bekend te worden, volle stadions in Canada is blijkbaar niet meer genoeg.
07/08/2011 Permalink
Wat een lulkoek. Een cover hoeft helemaal geen slap aftreksel van het origineel te zijn. Een goeie song is een goeie song, ook als het niet alleen maar eigen werk is van de artiest in kwestie. Er zijn wereldberoemde artiesten die zelf lang niet al hun hits zelf schreven. Een mooi voorbeeld zijn de laatste twee cd’s van Levon Helm. Op die cd’s staan bijna geen eigen composities. ZIjn het dus slappe aftreksels?Neem van mij bovendien maar aan dat de kachel van Cody, vanwege de successen met CCR, heus wel lekker brandt, hoor, ook als hij deze coverplaat niet had gemaakt.. En omdat ie nou Canada van achteren heet, hoeft ie toch niet per se volle stadions in Canada te trekken? Ik denk dat hij vaker in stadions in Oklahoma en Texas optreedt.