Alsof ze op zullen stijgen, zoveel lucht blaast The Kingsbury Manx in de liedjes die ze brengen op hun zesde plaat. Bronze Age (Odessa Records/Munich) bevat het soort popliedjes dat met name door bandjes uit Nieuw-Zeeland in de tweede helft van de jaren tachtig nieuw leven werd in geblazen. De basis voor dit soort pop ligt natuurlijk in Engeland, want dit uit North Carolina afkomstige kwartet is duidelijk schatplichtig aan The Beatles. En omdat ze het zelf hebben over de good vibrations die ze hebben toegevoegd aan het nummer Concubine dienen we hier ook Beach Boys te noemen. De warme pop van The Kingsbury Manx wordt overspoeld door synthesizers, elektrische piano en mellotron. Op sommige nummers leeft Paul Finn zich uit op zowel Wurtlitzer als Hammond en Minimoog. Ook Farfisa en Roland maken deel uit van zijn arsenaal aan toetsinstrumenten. De band bestaat verder uit Bill Taylor (gitaar, zang), Ryan Richardson (drums, bas, zang) en Clarque Blomquist (bas, drums, zang). De spacey liedjes worden samen geschreven. Mag ik ook nog The Sneetches noemen? Want daar moest ik ook aan denken bij het draaien van Bronze Age.
20/04/2013 Permalink
hartstikke leuke plaat van een onderschatte band.