Volgens John Gjaltema verschenen er in 2010 zoveel goede platen dat het zonde zou zijn om het bij een top 10 te laten.
1. Robyn Ludwick – Out Of These Blues
Robyn Ludwick groeide op in de honky tonks van Texas en schrijft liedjes over de tijd dat ze als klein kind gehurkt tussen de geparkeerde auto’s zat te plassen. Ze kan niet alleen prachtig schrijven, haar countryfolk is onontkoombaar door die stem van haar. Met een lichte bibber.
2. Elizabeth Cook – Welder
Elizabeth Cook schetst in onverbloemde taal een raak portret van Amerika. Met die lekker scherpe stem van haar zingt ze over vriendjes die trippen op lsd, terwijl ze zelf high is van de dieseldampen. Manlief Tim Carroll zorgt voor vuig gitaarwerk.
3. Carly Jamison – Everything Happens For A Reason
De vlijmscherpe songs van Carly Jamison zijn brutaal zoals we het in de altcountry niet al te vaak aantreffen. En haar sexy stem is vijftig procent Marshall Chapman en vijftig procent Cherry Vanilla.
4. Dan Baker – Sad Song Junkie
Vorig jaar verraste Dan Baker met het uitstekende debuut Outskirts Of Town, dit Sad Song Junkie is nog beter. Dat heeft alles te maken met de fantastische arrangementen waarin steeds andere instrumenten een bepalende rol opeisen.
5. The Duke & The King – Long Live The Duke & The King
In de dampende funky countrysoul hoor je van alles terug. Een lijntje Lou Reed, wat Hot Chocolate en nog veel meer van de betere hitparadepop uit de jaren zeventig. Van glam tot psychedelica.
6. Lucas Dawson – Another Way To Say Goodbye
Een Australiër volgt zijn vriendin naar Zweden, maar daar bekoelt de liefde al snel. Een mislukte relatie leverde wel een geweldig album op. De gitarist tovert ijskoude kristallen uit zijn gitaar die scherp afsteken bij de gedempte zangstem van Dawson.
7. Kirk Van Praag – Town Crier
Kirk van Praag zingt met een gebarsten stem en hij doet lang niet alles perfect, maar dat maakt dit hoogst originele album juist zo memorabel. Met de overgave van Van Morrison zingt Van Praag soms mooi als een jazzman om de melodie heen.
8. Jack Wilson – Jack Wilson
Organische countryrock die het best valt te situeren in uitgestrekfe wouden. Met zijn licht klaaglijke stem trekt hij een spoor waarlangs een treurige viool of pedal steel hem volgen.
9. J.R. Shore – Talkin’ On A Bus
Over elk nummer van deze fenomenale plaat van de Canadees J.R. Shore valt een heel hoofdstuk te schrijven. Muzikaal beweegt hij zich als een onaangepaste praatzingende outlaw van funky Feat en Stones via New Orleans naar Los Angeles en weer terug.
10. Maxim Ludwig & the Santa Fe Seven – Maxim Ludwig & the Santa Fe Seven
Twintiger uit Californië debuteert met een album waarop hij als net als Deer Tick rootsrock met een lekker zwalkende jaren zeventigsound brengt. Vooral fans van Big Star kunnen niet om deze plaat heen.
En als bonus nog vijf. Hadden er nog meer kunnen zijn.
11. Bravo Johnson – Come Taste The Sun
Het is vooral knap hoe Bravo Johnson met allerlei niet al te duidelijk omlijnde stijlcitaten de volle glorie van de jaren zeventig terugbrengt met wel degelijk zeer oorspronkelijke muziek. Lyrisch en toch behoorlijk ingehouden.
12. American Aquarium – Small Town Hymns
Dolende zielen en gevaarlijke vrouwen bevolken de teksten van BJ Barham. De fraaie zinnen op Small Town Hymns stromen als een rivier door kleine dorpen. Dit behoort tot de eredivisie van de altcountry.
13. Rita Hosking – Come Sunrise
Niet een zoetgevooisd vogeltje, deze Rita Hosking, daarvoor heeft ze teveel bibber in haar stem. Denk eerder aan een kraai. Of een specht. Hosking straalt kracht uit. Alsof ze met haar snavel door de bast tikt.
14. Kings Go Forth – The Outsiders Are Back
Een uiterst opwindende soulplaat die klinkt alsof Curtis Mayfield de boel nog eens onder stroom zet. Het prachtige artwork is van Mingering Mike. Zijn tekeningen van niet bestaande platen zijn verzameld in het boek Mingering Mike – The Amazing Career Of An Imaginary Soul Superstar.
15. Deer Tick – The Black Dirt Sessions
Van de inderdaad van een ‘koortje’ voorziene opener Choir Of Angels gaat het via pianoballaden en gitaargeweld naar de hartverscheurende afsluiter Christ Jesus. Muziek die er toe doet.
26/12/2010 Permalink
herstel; er is een uitzondering. John Gjaltema heeft American Aquarium op 12 in zijn lijst staan. Maar dat is de enige van alle lijstjes die ik gezien heb ( dus niet alleen van alt country site ) Jammer want het is een waanzinnige cd! Ga dat alsnog eens beluisteren!!
27/12/2010 Permalink
Wat een bizar lijstje. Ik volg de popmuziek vanaf grofweg het eind van de jaren vijftig. Ben een liefhebber van singer/songwriter muziek. Heb het nog nooit meegemaakt dat ik van een top 15 niemand kende. Wordt ik oud of is jouw keuze extreem?
27/12/2010 Permalink
@ Willem:
Zo bizar vind ik dat eigenlijk niet. Ik ken eigenlijk ook niets uit dit lijstje. Maar nu het zo makkelijk is om overal zoveel muziek te ontdekken (denk aan een website als last.fm) vind ik het vrij logisch dat er lijstjes komen met bands/artiesten waar niemand nog van heeft gehoord. Wat mij eigenlijk juist verbaasd is zo’n top 2000 op de radio die elk jaar dezelfde liedjes zo hoog heeft staan. Je zou toch denken dat de meeste mensen diezelfde meuk nu toch wel zat is? Vooral nu er zoveel meer (vaak onbekende) muziek is te ontdekken?
27/12/2010 Permalink
Alleen nr 3 heb ik niet, dus met het onbekende valt het wel mee 🙂
28/12/2010 Permalink
Hallo Willem, met alle respect hoor maar als je van de lijstjes niets kent vraag ik mij af of je en deze site weleens volgt en je deze niche van de muziek wel een beetje kent. Singer songwriter is natuurlijk een breed begrip. Volgens mij wordt je niet oud en de keuze is ook niet extreem. In ieder geval niet volgens mijn norm maar ik denk ook niet volgens de normen( voor zover je die term in de muziek moet gebruiken) van de alt-country/roots/singer-songwriter divisie binnen de muziek. Ik kan je aanraden een en ander van de verschillende lijstjes dan ook eens aan een luiterbeurt te gaan onderwerpen.
28/12/2010 Permalink
Nou 2 van de 15(Deer Tick en Duke and the King) hebben ook aandacht gekregen in de wat bekendere bladen/kranten.
4 van de 15 heb ik zelf. Merendeel is niet echt mijn ding bv de nummer 1.
28/12/2010 Permalink
Ook ik lees in allerlei jaarlijstjes steeds meer namen van artiesten waarvan ik nog nooit heb gehoord, laat staan dat ik weet wat voor soort muziek het is. Begin jaren 70 zijn er nog zo weinig platen dat in de jaarlijstjes van zgn. critici hooguit de volgorde verschilt. Nu er steeds meer verkrijgbaar en de keus steeds groter.
Mijn 10:
1: Sam Baker: Sad song junkie
2: Robyn Ludwick: Out of these blues
3: Mary Gauthier: The foundling
4: Lynne Hanson: Once the sun goes down
5: Lucas Dawson: Another way to say goodbye
6: Tallest Man on Earth: The wild hunt
7: Ryan Bingham: Junkie star
8: Chris Brecht: Dead flower hotel
9: Hayward Williams: Cotton bell
10: John Mellencamp: No better than this
28/12/2010 Permalink
sam moet natuurlijk dan zijn!
28/12/2010 Permalink
@ARJAN
Uiteraard volg ik deze site en er staat veel leuks op o.a. de vergeten klassieker. Jammer dat Loomans er mee gestopt is. Dat waren altijd interessante bijdragen. Ik lees OOR, Heaven, Lust For Life en Platenblad. Luister nog steeds naar Hubert On The Air en For The Record. Jaarlijstjes napluizen is altijd een feest aan het eind van het jaar. Dan kun je zien wat je allemaal gemist hebt. Maar als ik dit lijstje zie dan heb ik kennelijk heel veel gemist. Hier mijn lijstje:
1 John Grant-Queen of Denmark
2 Rocky Votolato-True Devotion
3 Midlake-The Courage Of Others
4 Unbunny-Moon Food
5 Have Gun Will Travel-Postcards From The Friendly City
6 Avi Buffalo-Avi Buffalo
7 Sun Kil Moon-Admiral Fell Promises
8 Daniel Lohues-Allennig IV
9 Darden Smith-Marathon
10 The Weepies-Be My Thrill
28/12/2010 Permalink
hallo willem,
ok het is natuurlijk ook zo dat er gigantisch veel uit komt, ook in dit segment en het is in deze tijd ondoenlijk alles te volgen. De meeste namen uit je lijstje ken ik wel maar grotendeels niet gehoord of voldoet niet geheel aan mijn smaak
28/12/2010 Permalink
ach Peter, als je de nieuwe cd van Dan Baker beluister, maakt het bijna niet uit of je hem Dan of Sam Baker noemt.
31/12/2010 Permalink
Normaliter is mijn top 10 een mix van soul, metal en country, maar gezien de doelgroep van deze site zal ik de hardere deuntjes er maar even uit halen…
1. Sharon Jones – I Learned the Hard Way
2. Hank III – Rebel Within
3. She and Him – Volume 2
4. Eilen Jewell – Butcher Holler: A Tribute to Loretta Lynn
5. Carolina Chocolate Drops – Genuine Negro Jig
6. The Budos Band – III
7. Mavis Staples – You Are Not Alone
8. Crooked Still – Some Strange Country
9. Robert Plant – Band of Joy
10. Elizabeth Cook – Welder
Beste re-issue: Hank Williams – The Complete Mother’s Best Recordings… Plus!
Box krijgt ook meteen de prijs voor de mooiste verpakking van het jaar: een ouderwetsche radio. Als je de draaiknop aan de voorkant omdraait, krijg je ook nog eens zo’n krakerige radioshow te horen. Prachtig!
31/12/2010 Permalink
Van mij mag je hier de hardere deuntjes best vermelden (de wereld stopt niet bij Altcountry)… 😉
12/01/2011 Permalink
Tien van de cd’s in het lijstje zijn in mijn bezit en met instemming gewaardeerd. Algemene conclusie is echter dat ik het niet zo’n goed jaar vond al zal het gebied altijd mijn interesse blijven behouden. Vorig jaar was voor mij top met Nathan Holscher, Micah P. Hinson, Will Johnson. Nu kies ik voor Kanye West.
18/01/2011 Permalink
Correctie. Top 2010 nu is Dolorean met ‘The Unfazed’ na twee draaibeurten. Zielbalsemend!
18/01/2011 Permalink
@Sytse Je mag die Dolorean bewaren voor de top-10 over 2011, Is namelijk op 5 januari uitgebracht. #muggeziften
19/01/2011 Permalink
Hugo, ik kijk enkel naar het jaartal op het hoesje. Maar vindt je ‘m ook niet bloedjemooi?
28/01/2011 Permalink
@sytse de nieuwe Dolorean had een paar draaibeurten nodig, maar nu die erop zitten, deel ik je mening. Erg mooi (maar wel van 2011) 😉
28/05/2011 Permalink
De nr 1 van Willem was ook mijn nr 1 over 2010 en mn het titelnummer is fantastisch Staan ook een paar mooie versies van op you tube,Jon Grant queen of denmark.Verder Deer Tick en The duke & the King die ik heel goed vond…