Naast het logo van deze website staat een quote uit een liedje van Green On Red. ‘Time ain’t nothing / When you’re young at heart / And your soul still burns’, zegt iets over de levenslust die we uit muziek halen. Iets dat we niet kwijt willen raken. We geloven in de energie van rock-’n-roll. De veel jongere Garrett T. Capps is ook een fan van het liedje. Hij trakteert ons op een geweldige versie op zijn nieuwe album Life Is Strange (eigen beheer). Het verscheen onaangekondigd en zonder enige vorm van promotie. Wat een verrassing! Capps nam het enkele jaren geleden op met David Beck (bas, accordeon, zang) als producer. Over diens Goodbye Country Stars waren we vorig jaar trouwens ook heel enthousiast.

Capps werkt op Life Is Strange niet samen met NASA Country, wat betekent dat de sound aardser is. En we leren een andere kant kennen van de Texaan. De joviale rocker die er op elk podium vol voor gaat en de boel op zijn kop zet, heeft het over zijn onzekerheden. ‘I want to live a life of balance / I wanna live a full life / But often when I’m close to people / I wanna run and hide’, zingt hij op opener Losin’ My Mind. Dat geloof je bijna niet als je hem in actie hebt gezien. Of misschien toch ook wel; Capps geeft alles tijdens concerten omdat het juist zo’n belangrijke uitlaatklep is. Op dat eerste nummer heeft hij het over zijn angsten die voortkomen uit opgroeien zonder broers of zussen. En het isolement dat dat veroorzaakt. Capps toont zich kwetsbaar. Maar vrees niet, dit levert geen onverteerbare navelstaarderij op. Hij gaat zijn zorgen en angsten te lijf met de energie van rock-’n-roll zoals die ook in dat nummer Time Ain’t Nothing van Green On Red zit. Naast die cover staan er negen eigen liedjes op dit nieuwe album.

I’m Afraid To Go Outside laat hij weten. De gitaarsolo van Jonathan Horne wijst hem evenwel de weg naar buiten. ‘I just wanna feel alive / I just wanna run around.’ Life Is Strange is een adequate constatering bij dit alles. Een nummer getiteld Happy Birthday is een feestje waarover Capps een schaduw laat vallen: ‘Happy birthday, we’re all gonna die’. Met viool van Katie Shore. Op 7/4/22 worden herinneringen opgehaald aan de Amerikaanse feestdag 4 juli van dat jaar. Op het nummer pakt een steelgitaar een solo van saxofoon over. Floatin’ is alleen door die songtitel al een liedje in de stijl van Doug Sahm.

Het album eindigt zoals het begint met een nummer over hoe hij opgroeide. ‘Never go to bed angry, even after you fight’, leerde de artiest van zijn overleden vader. You And I is een geweldig eerbetoon aan hem. Over lange weekenden samen aan de monding van de rivier, ‘catching catfish, throwing horseshoes’. En over die keer dat zijn vader hem naar Austin reed zodat Garrett een concert van The White Stripes kon zien. Vader wachtte rustig in zijn auto totdat het afgelopen was. ‘You are like a brother, ‘cause I’m an only child’, aldus GTC. Zonder sentimenteel te worden, raakt hij de kern van de vriendschap tussen vader en zoon. Garrett T. Capps heeft weer een prachtig album toegevoegd aan zijn oeuvre. Wat is hij toch een geweldige artiest. Goed om te weten dat hij in september weer in Nederland is.