Robert Clark Seger is al meer dan tien jaar als muzikant onderweg, voordat hij zelf de touwtjes in handen neemt. Op Seven (1974) is Bob en alleen Bob de baas. In 1961 heeft Bob Seger zijn eerste bandje in Detroit, Michigan, stad van Motown en the home of rock & roll. Na The Decibels volgen The Town Criers, The Omens en de novelty-act The Beach Bums. Als solo-artiest scoort Seger bescheiden hits in het Midwesten, maar regie en repertoirekeuze zijn in handen van zijn platenlabel. Eind jaren zestig neemt Bob Seger de regie over en richt zijn eigen management op. Segers songschrijverskwaliteiten blijven, getuige de vele covers op zijn albums, nog wel achter bij zijn onstuimige muzikale ontwikkeling; met The Silver Bullet Band maakt hij de binnenlanden van Amerika onveilig met een dampende mix van stevige rock’-n-roll en witte rhythm & blues. Maar gaandeweg ontwikkelt Detroit Bob zijn compositorische vermogens, neemt zijn zelfvertrouwen toe en na Seven komt hij in 1975 voor de dag met het fraaie en ingetogen Beautiful Loser, waarna hij een jaar later in Amerika – en in Amerika alleen – doorbreekt met de dubbele live-lp Live Bullet. Datzelfde jaar nog komt Segers negende album uit: Night Moves, opgenomen in Detroit, Michigan, Muscle Shoals, Alabama en Toronto, Canada met zijn Silver Bullet Band en de Muscle Shoals Rhythm Section. Naast zowel obligate als smeulende, bruisende rockers als ‘The Fire Down Below’ en de psychedelische Motown-soul van ‘Come To Poppa’, is het de instrospectieve, downbeat Seger die indruk maakt. Het meeslepende ‘Sunburst’ wordt nog opgejaagd door bonkende piano en elektrische gitaar, maar de melancholie slaat hard toe in de countryballad ‘Ship Of Fools’; in het pijnlijk fraaie ‘Main Street’; en in de sublieme rockballad ‘Night Moves’ – niet voor niets een nationale radiohit. Op Night Moves is het talent van Bob Seger tot volle ontplooiing gekomen, en hoewel Seger niet onder het stigma van a poor man’s Springsteen vandaan komt, is zijn succes bij de Amerikaanse middenklasse immens en is hij de verpersoonlijking van de blue collar rock. Bob Seger stapelt vervolgens succes op succes, iets wat hem op bescheiden schaal ook in 1980 in Nederland lukt met Running Against The Wind.
Rock And Roll Never Forgets / Night Moves / The Fire Down Below / Sunburst / Sunspot Baby / Mainstreet / Come To Poppa / Ship Of Fools / Mary Lou
18/04/2011 Permalink
En 6 nummers daarvan worden nog steeds gespeeld.
Bob Seger & The Silver Bullet Band
Boardwalk Hall
Atlantic City, NJ
April 16, 2011
SET ONE:
01 Roll Me Away
02 Tryin’ To Live My Life Without You
03 Fire Down Below
04 Mainstreet
05 Old Time Rock & Roll
06 Her Strut
07 Ramblin’ Gamblin’ Man
08 C’est La Vie (Chuck Berry cover)
09 Good For Me
10 Travelin’ Man >
11 Beautiful Loser
SET TWO:
12 Nutbush City Limits
13 Come To Poppa
14 Gets Ya Pumpin’
15 Real Mean Bottle
16 We’ve Got Tonight
17 Turn The Page
18 Sunspot Baby
19 Horizontal Bop
20 Band member intros
21 Katmandu
ENCORE ONE:
22 Against The Wind
23 Hollywood Nights
ENCORE TWO:
24 Night Moves
25 Rock and Roll Never Forgets
18/04/2011 Permalink
Wanneer komt deze man trouwens nog eens naar Europa. Als het lukt om iemand als Mellencamp naar hier te halen (een figuur die nog niet eens tot aan de enkels van Seger reikt) dan moet het met Bob Seger ook lukken. De setlist ziet er in ieder geval indrukwekkend uit.
18/04/2011 Permalink
zou nog eens een belevenis zijn ….
18/04/2011 Permalink
@ Cujo; Mellencamp reikt nog niet tot de enkels van Seger? in jouw eigen beleving bedoel je dan toch zeker?
19/04/2011 Permalink
Cujo; Ik heb Seger hoog zitten maar u onderschat Mellencamp behoorlijk. Toch maar een keer goed luisteren…
19/04/2011 Permalink
Ieder zijn ding maar ik moet Mellencamp niet. In mijn ogen is het een would-be Springsteen met te weinig tallent om echt goeie songs te schrijven.
19/04/2011 Permalink
talent is met 1 L Cujo. Ieder zijn ding inderdaad maar zeg dan dat je door Mellencamp niet geraakt wordt of het je muziek niet is. Dat is namelijk een kwestie van beleving en subjectief. Voor zover je kunst en muziek wel objectief kunt benaderen, en in mijn ogen kun je dat op bepaalde vlakken wel, dan kun je zeggen dat Mellencamp wel degelijk talent heeft en ook goede songs kan schrijven. Dat ze jou niet raken dat kan dan zijn maar zegt vervolgens niets over de kwaliteiten van Mellencamp.
19/04/2011 Permalink
Inderdaad Cujo. Dat het je ding niet is, soit. Maar Mellencamp heeft wel degelijk een prominente(re?) plek in de Amerikaanse muziek.
Ieder zijn meug, hoor. Maar iets meer respect is op zijn plaats. Ik dacht dat lezers van deze site oog hadden voor vakmanschap en authenticiteit, los van of je er nu direct warm voor loopt. En beide eigenschappen bezit Mellencamp in hoge mate.
Maar ook dit is maar een mening.
19/04/2011 Permalink
Mellencamp bewijst al jaren met zeer goede platen meer te zijn dan een would be Springsteen (zoals hij misschien in zijn beginjaren gezien werd) en prima songs te kunnen schrijven, zoals de recensenten alhier eindelijk ook hebben mogen ervaren.
Als iemand meent dat Mellencamp met Springsteen vergeleken moet worden zegt het genoeg over hoe up to date zijn kennis is.
On Topic: wel leuk te zien dat zo Bob Seger nog zoveel reacties oproept. Ik was hem weer vergeten en heb zijn Live Bullit maar weer eens uit de mottenballen gehaald. Waar zo’n Vergeten Klassieker alweer niet goed voor is 🙂
19/04/2011 Permalink
O ja, de concerten van 2007 in Detroit zouden op DVD uitkomen maar de Baas zelf vond ze niet goed genoeg.
En zijn in de kluis beland. Nu zullen weer de Detroit shows worden gefilmd, en weer ter goedkeuring natuurlijk aan de Baas zelf worden aangeboden. Afwachten dus.
Wat betreft een Europese Tour, forget it.
De Baas zelf wil niet. Ondanks dat er genoeg promotors zijn die het willen. Maar ja, zeg nooit nooit.
Setlist paar dagen eerder.
Bob Seger & THe Silver Bullet Band
Air Canada Centre, Toronto, On. April, 12, 2011
01 – Roll Me Away
02 – Tryin’ to Live My Life Without You
03 – Her Strut
04 – Mainstreet
05 – Old Time Rock & Roll
06 – Downtown Train
07 – Ramblin’ Gamblin’ Man
08 – Real Mean Bottle
09 – Good For Me
10 – Shinin’ Brightly
11 – Travelin’ Man – Beautiful Loser
INTERMISSION
12 – Nutbush City Limits
13 – Come to Poppa
14 – Gets Ya Pumpin’
15 – Betty Lou’s Gettin’ Out Tonight
16 – We’ve Got Tonight
17 – Turn The Page
18 – Sunspot Baby
19 – Horizontal Bop
20 – Band Intros
21 – Katmandu
ENCORE:
22 – Against The Wind
23 – Hollywood Nights
SECOND ENCORE:
24 – Rock and Roll Never Forgets
19/04/2011 Permalink
Bob Seger speelde op 6 december 1980 voor een halfvolle AHOY… Against the Wind was een paar maanden uit en dat was mijn eerste concert en ik ben nu nog steeds een Americana-singer-songwriter liefhebber. Dat heeft alles met dat concert te maken! Seger tourde in de jaren 60 en 70 eindeloos door de VS. Soms reden ze voor 1 show vanuit Detroit naar Florida. Ze deden zo’n 300 shows per jaar. Seger was verschrikkelijk jaloers op stadsgenoot Glenn Frey. Hij had het gemaakt met the Eagles. Vandaar de titel “Beautiful Loser” voor zijn LP uit 1974. Seger was net als Frey vooral een soul liefhebber maar geen Motown. Hij hield vooral van Wilson Pickett maar ook van Van Morrison en Frankie Miller. Seger is ook de verpersonifactie van het begrip “Classic Rock”. Wanneer je in de VS op zo’n radiostation afstemt hoor je hem bijna elk uur met elke keer weer een andere klassieker. Seger schrijft niet de beste teksten maar dat compenseert hij met prachtige melodieen, een geweldige rockstem en een ongekende concertreputatie te vergelijken met die van Springsteen. De twee zijn vrienden. Springsteen speelt Seger’s “Ramblin’ Gamblin Man” in Detroit en Springsteen zingt in “No Surrender” over “blood brothers against the wind”. Seger’s geheime wapen is Alto Reed een fantastische saxofonist. Seger is nu 66 zijn manager Ed” Punch” Andrews al meer dan 40 jaar is 70. Seger woont nog steeds in Michigan en vraagt een normale prijs voor zijn tickets. Ook al zijn de Cds van de laatste jaren minder goed hij blijft een uiterst sympathieke rockheld. Voor Seger-beginners gewoon “Live Bullet”, “Nine Tonight” of deze prachtige “Night Moves” aanschaffen.
19/04/2011 Permalink
Ik vind zijn muziek wat te gewoontjes en mist voor mij de echte diepgang die Springsteen en Mellencamp wel hebben. Misschien is of lijkt hij vergeten door de jaren? Is mellencamp ook overkomen terwijl die door de loop van de jaren er eigenlijk alleen maar beter op is geworden. of dat met Seger ook het geval is weet ik niet, zoals gezegd ben ik geen kenner van zijn muziek, wel het een en ander gehoord maar niet helemaal mijn cup of tea
19/04/2011 Permalink
Bij Bob Seger denk ik altijd terug aan de aflevering van het BBC autoprogramma Top Gear over Detroit waar ze samen met Bob zijn.
Bob heeft het over auto’s die een high 11, low 12 doen.
Dat zijn seconden over de kwart mijl dus.
Ze draaiden het nummer the Fire Inside.
Bob Seger maakt perfecte muziek voor op de (AM)-autoradio. En eigenlijk is er geen betere plaats voor muziek beleving dan op de voorbank(!) van de auto.
20/04/2011 Permalink
Ach wat heerlijk…. Bob Seger!
Ik was hem eerlijk gezegd (bijna) vergeten, morgen toch maar weer eens mijn pickup opstarten; wat vond ik hem goed in de jaren zeventig.
Dank Wiebren!
Graag als volgende Vergeten Klassieker, die andere held van mij destijds: Jerry Jeff Walker