Een beatnik en een cowboy. In een eerste oogopslag zouden het Dustin Hoffman en John Voight kunnen zijn, een still uit de klassieke speelfilm Midnight Cowboy. Maar het gaat hier om Euphoria, een duo bestaande uit William D. Lincoln en Hamilton Wesley Watt Jr. Een beatnik en een cowboy. Maar er is meer dan dat. Te oordelen naar de muziek draait het op A Gift From Euphoria eveneens om Britse versus Texaanse psychedelica of Britse folk versus country uit Nashville. Het is telkens weer die tegenstelling die A Gift From Eupheria zo divers en vooral zo spannend maakt.
We schrijven 1969 als A Gift from Euphoria wordt uitgebracht op Capitol Records. De plaat is geproduceerd door Lincoln en Watt en opgenomen in Hollywood, Nashville en London. In de Britse hoofdstad kwam het duo in contact met The Bee Gees – die zich voorbereidden op Odessa – en het heeft er de schijn van dat Lincoln/Watt zich tijdens hun verblijf in London door hen hebben laten beïnvloeden op het gebied van de orkestrale arrangementen. Deze zijn dan ook zo Brits – getuige de prominente strijkers op opener Lisa – dat we hier eerder te maken lijken te hebben met een band als Tomorrow of The Zombies dan met een Texaanse psychedelische rockband. Maar schijn bedriegt, na de barokke opening stort het duo zich op een opzwepend bluegrass-ritme dat ondersteund wordt door prachtige harmony-vocalen in de trant van Dillard & Clark of Moby Grape. Ditzelfde geldt voor Did You Get The Letter dat halverwege overgaat in heftig psychedelisch gitaarwerk, snijdend, gierend en achterwaarts afgespeeld. Euphoria doet zijn afkomst eer aan; hier zijn de jonge neefjes van de 13th Floor Elevators aan het werk.
Dat Lincoln en Watt hun thuisbasis hadden in Houston is wel bekend, maar dat is dan ook alles. Er is weinig bekend over het duo; naast een handvol singles is A Gift From Euphoria het enige bekende wapenfeit van Lincoln en Watt. Maar dat is dan ook een statement van de eerste categorie. A Gift From Euphoria behoort tot de hoogtepunten van de psychedelische scene van Texas en verdient een eervolle plaats naast A Power Plant van The Golden Dawn, The Psychedelic Sounds Of van The 13th Floor Elevators of Flash van de Moving Sidewalks (de voorloper van ZZ Top). A Gift From Euphoria biedt alles wat de psychedelische muziek uit de late jaren zestig zo interessant maakt; stompende ritmes, gierende en welhaast vloeibare gitaarsolo’s, weirde intermezzo’s en als prachtig tegenwicht de zijdezachte samenzang. De akoestische gitaren rinkelen, de banjo’s tokkelen en in dat licht bezien kan Euphoria eveneens gerekend worden tot de Californische folkrock-beweging met zijn Love, Buffalo Springfield, Moby Grape en The Byrds.
Het lijkt erop dat in Euphoria het beste van alle werelden verenigd was en dat er een glorieuze toekomst voor hen open lag. Daarbij, het duo werd ondersteund door het grote Capitol dat vermoedelijk diep in de buidel heeft moeten tasten voor de kosten van de opnamen, compleet met orkest en op verschillende locaties. Dat A Gift From Euphoria nauwelijks verkocht blijft tot op heden een mysterie. Maar Capitol kan trots op dit product zijn, met Lincoln en Watt hadden zij zowel compositorische als muzikale genieën in huis, getuige de ongelofelijk mooie afsluiter van deze ruim veertig minuten durende pracht-lp. World is ingetogen en spannend, zacht en psychedelisch en is de perfecte afsluiter van een compleet vergeten meesterwerk. Euphoria, en met de band William Lincoln en Hamilton Wesley Watt, is hiermee gedoemd tot de vergetelheid. En nog steeds, want van Lincoln en Watt werd nooit meer iets vernomen. Het draagt zeker bij aan de obscuriteit van A Gift From Eupheria, maar de muzikale kwaliteit en de tegelijk lieflijke en rauwe zeggingskracht van deze sixties-klassieker staat volledig op zichzelf: For I Am Music…The Instrument Of God. Het zijn, anno 1969, de laatste woorden van William Lincoln en Hamilton Wesley Watt.
Lisa / Stone River Hill Song / Did You Get The Letter / Through A Window / Young Miss Pflugg / Lady Bedford / Suicide On The Hillside, Sunday Morning, After Tea / Sweet Fanny Adams / I’ll Be Home To You / Sunshine Woman / Hollyville Train / Docker’s Son / Something For The Milkman / Too Young To Know / World
04/11/2011 Permalink
Over vergeten klassiekers gesproken : wanneer wordt Tom Faulkner eens behandeld?
“Lost in the Land of Texico” kan met gemak de vergelijking met een aantal andere “vergeten klassiekers” aan