Stipt om acht uur sjokt Aaron Lee Tasjan met zijn gitaar door de zaal naar het podium in de bovenzaal van Paradiso. Helaas heeft hij zijn mooie spiegelpak van de hoes van zijn laatste album ‘Silver Tears’ thuisgelaten. Maar met keurige gilet over zijn overhemd en een fraaie hoed op heet hij ons van harte welkom en kondigt hij zijn rock & roll songs aan. Akoestische rock & roll wel te verstaan, Tasjan rockt vanavond alleen met zijn gitaar. Maar met opener Ready to die laat hij er meteen geen gras over groeien, stevige vocale uithalen en lekker sprankelend gitaarspel. Tasjan was al vaker in Amsterdam en het bevalt hem er prima, hij heeft nog wel een tip, val niet in de gracht. Hij heeft vanavond de lachers op zijn hand, eigenlijk zingt hij grappen vertelt hij en die noemt hij dan songs. Sterke songs met een kop en een staart. Zoals Streets of Galilee, een episch nummer waarin hij van alles voorbij laat komen, Kurt Cobain, MTV, Ted Nugent. En ook Drivin’ N’ Cryin, een band waarin Tasjan op verzoek van Kevn Kinney gitaar speelde.
Dan vertelt Tasjan over die keer dat hij door zijn moeder van school werd gehaald. Hij pakte zijn transformer broodtrommeltje en nam plaats op de achterbank. Zijn moeder draaide een cassette van the Beatles en die muziek greep hem. Op zijn kamertje begon hij te oefenen met zijn gitaar en daarbij moest hij er natuurlijk ook voor zorgen dat zijn haar goed zat. Vrijwel het hele optreden speelt Tasjan geconcentreerd met zijn ogen dicht en het 60-koppige publiek luister aandachtig, een drankje aan de bar wordt bijna fluisterend besteld.
Het is vandaag de verjaardag van Lucinda Williams. Tasjan verbleef eens in het Crystal hotel in Portland in een kamer genaamd de ‘Drunken Angels room’ naar het nummer wat Lucinda schreef over Blaze Foley. “Some folks should never die”, aldus Tasjan, Lucinda’s room volgt. En als eerbetoon voor Foley speelt hij 12 Bar Blues, een talking bluesnummer met een paar grappige citaten van onder andere Bob Dylan en Pink Floyd. Afsluiter is Out Of My Mind, waarna hij het publiek heel hartelijk bedankt. Het was een fijn optreden van een onderhoudend artiest vol verhalen. Na afloop staat hij achter het merchandise tafeltje met cd’s en gratis stickers.
Tekst en foto’s: Peter Hageman
30/01/2017 Permalink
In 1 woord geweldig! Aaron Lee 3 jaar geleden gezien met Drivin n cryin.
Als je de kans krijgt om hem met band inclusief stekkers te horen, mis hem dwn niet.