Veel mensen kijken met verbazing, walging en/of woede naar wat er gedurende de afgelopen jaren in de VS aan het gebeuren is. Niet alleen hier in Europa, maar ook in de VS zelf. De mannen van de Drive-by Truckers draaien er in de songs van The Unraveling (ATO), hun 12de album, ook niet omheen. De voorganger, American Band, was al politiek geladen, maar op deze nieuwe plaat is vrijwel elk nummer een felle aanklacht tegen het Amerika anno nu. White supremacy, immigratiepolitiek, drugsgebruik, wapengeweld, het komt allemaal aan bod. Opvallend genoeg betekent dit niet dat The Unraveling ook in muzikaal opzicht een keihard album geworden is. Integendeel, in de negen nummers laat de moderne southern rock band zich op z’n breedst horen. Hier en daar zelfs met strijkers, zoals in 21st Century USA waarin ook weer een heel zwart beeld van de hedendaagse Amerikaanse samenleving geschetst wordt. Met een pompende bas opent vervolgens het lekker rockende Heroin Again. Het hardste nummer is Armageddon’s Back In Town, waarin Jay Gonzalez de toetsen uit zijn klavier ramt. Van de negen nummers zijn er twee geschreven door zanger/gitarist Mike Cooley en de rest komt uit de pen van die andere zanger/gitarist, Patterson Hood. In de afsluiter, het ruim acht minuten durende Awaiting Resurrection, vat Hood het allemaal nog eens samen en besluit met: “We staan in de donkerte en wachten op wederopstanding”. Dat past prachtig bij de hoesfoto.
03/04/2020 Permalink
Al een aantal keren beluisterd, maar nog niet gekomen tot een reactie. Een degelijke tot goede plaat: niet baanbrekend, niet zeer verrassend, voldoende gevarieerd. Lastige voor band als DbT (die al jaren meedraaien) is om nog te kunnen verrassen. Muzikaal hebben ze op andere albums gevarieerder gespeeld, maar vind ik ‘m wel beter dan de voorganger. Die blijk na diverse draaibeurten minder gevarieerd (Ondanks het ijzersterke openingsnummer over Raimon). Dit album is goed genoeg. Tekstueel zelfs sterk.