Het eerder dit jaar verschenen album Sinner’s Shrine van Dean Owens is verplichte kost voor fans van Calexico. De Schotse singer-songwriter trok met de Amerikaanse band net over de grens naar Mexico en focuste op de problemen aldaar, net zoals Joey Burns en John Convertino dat in de beginjaren van Calexico deden. Maar hoe zit het met hun nieuwe album? De band zocht de afgelopen jaren steeds meer grenzen op. Op El Mirador (City Slang/Konkurrent) trekt Calexico heel diep Zuid-Amerika in. Dat betekent dat er niet alleen tex-mex met trompetten te horen valt, maar ook Colombiaanse cumbia, Cubaanse son en andere vormen van latin(rock). Dat maakt het geheel toch iets minder eigen. El Paso is omfloerste americana, waarbij er gevaar loert in een donker, bergachtig woestijnlandschap. Daarna is The El Burro Song een heerlijk stukje tex-mex met violen, trompetten, pedal steel en guitarrón. Op Rancho Azul worden boze geesten weggejaagd met een felle elektrische gitaar. El Mirador klinkt al met al tamelijk opgewekt en is soms zelfs uiterst dansbaar, alsof er niet al te veel aandacht moet worden besteed aan de soms toch in treurnis gedrenkte teksten.
30/04/2022 Permalink
De titel Algiers heeft niets met Algerije te maken maar verwijst naar een wijk in New Orleans waar die plaat is opgenomen.
30/04/2022 Permalink
Net mijn eigen recensie van Algiers uit 2012 weer even gelezen en je hebt helemaal gelijk.
02/05/2022 Permalink
in zijn boek ,,on the road,,bezoekt jack kerouac c.s.william burroughs in algiers,new orleans……