Eindelijk gingen de concertzalen weer open en niet halsoverkop weer dicht. Het voelde fijn, maar het was ook weer even wennen, maar dat lukte wel. Eerste stop was het kaartje wat al twee jaar in de la lag inwisselen voor een prachtoptreden van Billy Bragg. Daarna volgden meer oude bekenden en nieuwe ontdekkingen. Ook in mijn top 10 van 2022 een mix van (herontdekt) oud en nieuw.
1. Wade Sapp – Radio Check
Meestal luister ik wel wat van een voorprogramma wat ik ga zien. Maar voor het optreden van Ian Noe waar Wade Sapp voor opende deed ik dat niet. Maar met opener S.O.B. had Sapp meteen mijn volle aandacht. Zijn debuutalbum is heerlijke country, diep geworteld in Florida.
2. Sunny Sweeney – Married Alone
Memphis radiostation WEVL heeft wekelijks een album feature waar ze een album van A-Z draaien. Zo ook het album van Sunny Sweeney. Wow, tof nieuw talent dacht ik. Bleek haar vorige album van vijf jaar geleden hier gewoon besproken te zijn. Op dit album met een gastrol voor Vince Gill weer prachtmuziek en messcherpe teksten: “I don’t want you back, I just want you to miss me”.
3. Charley Crockett – Lil G.L. Presents Jukebox Charley
Naar dit album bleef ik maar luisteren, ik werd er elke keer weer vrolijk van. Crockett zijn, wat ik maar noem, vriendelijke knauwende kauwgomballen-stem raakt telkens de juiste snaar. Nog een dubbeltje in de jukebox en luisteren maar.
4. Steve Earle & the Dukes – Jerry Jeff
Voor de Spotify-luisteraar waarbij Steve Earle toevallig opduikt stelt hij zich maar even voor. De liefhebbers wisten het wel: Earle staat voor kwaliteit. Na eerbetonen aan Townes van Zandt en Guy Clark nu aan Jerry Jeff Walker. En dat levert wederom een sterk album op. In juni 2023 is hij in Spanje, hopelijk komt hij dan ook naar Nederland.
5. Slink Moss Explosion – Floating Ghost Hotel
Vrolijke rockabilly is van alle tijden, Floating Ghost Hotel van Slink Moss Explosion is helemaal van nu. Een fijn album met hoppende staande bas, plinkplonkende gitaar, stuwende drums en een vrolijk zingende Kool Kat. Een plaat om al je zorgen even te vergeten en lekker mee te zingen, Honey Bee Bop…bop..bop…bop..bop, whoehoe.
6. The Dream Syndicate – Ultraviolet Battle Hymns and True Confessions
De vaandeldragers van de Paisley underground brachten veertig jaar na hun debuut wederom een sterk album uit. Bij hun optreden aandacht voor dit laatste album en een integrale uitvoering van The Days of Wine and Roses dat dit jaar 40 werd. Natuurlijk werd er na afloop gesigneerd door de hele band.
7. Lee Bains & Glory Fires – Old Time Folks
Dit album is rustig vergeleken met het optreden wat ik ooit van ze zag. Maar de passie en de gedrevenheid spatten uit de speakers. Een afwisselend en geïnspireerd album van deze rockers met het hart op de tong.
8. Vandoliers – The Vandoliers
Ook al zo’n energieke band. Hun album gevuld met swingende viool, oppeppende trompet, rammelende piano en zoveel meer is een lust voor het oor. Nog steeds hopend op hun Europese tournee draai ik dit album. Met mijn ogen dicht droom ik er een optreden bij.
9. Ben Vaughn – The World of Ben Vaughn
Ben Vaughn ontdekte ik in de jaren tachtig via Hubert van Hoof. Eén keer heb ik hem live mogen zien, wat een pret op het podium. Zijn wekelijkse radioshow mis ik nu zelden. Daarin veel jaren zestig muziek, gedraaid met heel veel liefde. Ook dit album ademt de liefde van Vaughn voor de muziek en dat is volop genieten.
10. Elephant – Big Thing
Gewoon uit Rotterdam op het Excelsior-label. Elephant maakte een sterk album met nummers met een kop en een staart. Maar daartussenin gebeurt regelmatig wat onverwachts en dat maakt het zo vermakelijk om naar te luisteren.
27/12/2022 Permalink
Vandoliers speelden dit jaar nog in de Qbus in Leiden, geweldig optreden!
27/12/2022 Permalink
Jammer dat ik dat gemist heb.
27/12/2022 Permalink
Dit jaar weer een mooi lijstje van jou, Peter!
27/12/2022 Permalink
Je hebt weer een mooi gevarieerd lijstje, Peter!
27/12/2022 Permalink
ook op sjock rock waren de Vandoliers erg leuk!
28/12/2022 Permalink
Bedankt voor de lijst.
Weer paar favorieten er bij:
Wade Sapp
Dream Syndicate
Lee Baines
Vandoliers
Ben Vaughn
29/12/2022 Permalink
Oh fijn zeg. Sapp kende ik niet maar pakt meteen. Van Sunny Sweeney had ik de hele nieuwe plaat gemist. Maar die plaat begint ook heel veelbelovend.
30/12/2022 Permalink
Stond jaren geleden voor het patronaat in Haarlem, waar Ben zou optreden,maar dat ging helaas niet door,waarom weet ik niet meer.