In dubbel opzicht geweldig nieuws, dit Walk Alone (Continental Record Services) van de in Nashville gevestigde Amerikaan Josh Gray. Allereerst: wat een fantastisch album! Zo eentje waar vaste bezoekers van deze site eigenlijk niet omheen kunnen. Ten tweede: gewoon verkrijgbaar in Nederlandse platenzaken. Dat laatste is heel belangrijk geworden, nu opsturen vanuit Amerika (en Engeland ook trouwens) bijna niet meer betaalbaar is. Porto en invoerrechten maken een cd dan bijna twee keer zo duur. Dus goed dat er in Nederland nog bedrijven zijn als CRS, zodat fraaie platen zoals deze voor een normale prijs om de hoek verkrijgbaar zijn. Op Walk Alone horen we een outlaw die zijn eigen pad volgt. Dat maakt hij duidelijk in het titelnummer. Want er zijn nog een miljoen tranentrekkende verhalen te vertellen, zo betoogt hij, ook al zit niemand er op te wachten. Gray wil niet anders, zoveel maakt hij duidelijk. Het belangrijkste is dat hij zijn eigen weg volgt. Op Cheyenne treffen we hem aan achter de tralies. Een nummer waarin de geest van Lee Clayton te ontwaren valt. Met geweldig spel van Brett Resnick op steelgitaar, ook op Radio Stations, Tiny Wooden Crosses en Travelin’ In My Mind trouwens. Op dat laatste nummer zingt hij over de tijd dat hij niet kon reizen, zoals hij toch altijd gewend was. Hij zit niet bij de pakken neer: ‘I’m feelin’ fine / I’m travelin’ / In my mind’. Alle songtitels worden in het cd-boekje met witte letters weergegeven, behalve Money Or Blood. Die titel staat er met rode letters. Het is verreweg het hardste en meest agressieve nummer. Niet agressief in de letterlijke betekenis; het trekt juist ten strijde tegen wapenbezit, tegen de macht van CEO’s en kortzichtigheid. ‘But every immigrant / That you blame for your place / Stares into your eyes / With your grandfather’s face’, is een ijzersterke tekst. Die zou moeten aankomen in Amerika, maar tegenwoordig misschien nog wel meer in Europa. Micah Hulscher speelt accordeon op She Thinks The World Of Me, waarop de singer-songwriter sterk aan James McMurtry doet denken. Dat is ook op Back East het geval. Daarin heeft hij gezelschap van de geest van Jack Kerouac.
20/11/2023 Permalink
Josh Gray treedt in januari 2024 met band op in Nederland, zie de Agenda.
16/12/2023 Permalink
Josh Gray kan liedjes schrijven, en de muzikale omlijsting is ook best goed, maar zijn stem hangt mij de keel uit na 10 minuten. Heel droog opgenomen, weinig intonatie, weinig bereik en gevoel wekt hij ook niet op. Puur is niet altijd beter. Dit album had door vrouwen gezongen moeten worden.