De gepensioneerde Winston Montgomery verhuisde van San Francisco naar Taos, New Mexico, omdat daar nog altijd iets bestaat van een tegencultuur. Het is er dus goed toeven voor een oude hippie. Humor is het belangrijkste ingrediënt van de liedjes op Breakfast In Texas (And Other Excursions) (Cool Grey City Records). Louter door de klank van de woorden moet je bij het titelnummer denken aan All My Ex’s Live In Texas van George Strait, ook een liedje met humor natuurlijk. Montgomery schetst zijn leefomgeving en hanteert overdrijving in zijn teksten als stijlkenmerk. Op Salad wil de vrouw waarover het gaat niets anders eten dan salade. Met daarbij een glas Sauvignon Blanc. With Apologies To Leonard Cohen begint in een opperbeste stemming, maar dan: ‘I’d like to spend the night, don’t get me wrong / But don’t play me anymore Leonard Cohen song’. De countryfolk met lichtjes wiebelende zang eindigt met een ‘hallelujah’. Heerlijk gitaarwerk trouwens van Dave Chmil, die op elektrische en akoestische exemplaren op alle liedjes geweldig bezig is. The Joneses Of Roswell, NM gaat over een familie die teruggetrokken op een heuvel een kleine ranch bestiert. Grootmoeder is minstens honderd jaar oud en de hele familie telt wel vijftig leden. Doghouse Blues is bluesy honky tonk met saloonpiano. Moonshine And Bluegrass wordt geserveerd met heel veel banjo. Over een plek in de Blue Ridge Mountains waar de spoorrails wegroesten. De samenzang neigt naar folk uit de jaren 60. Chmil haalt op Her Little Black Dress een stukje afgemeten countryjazz uit zijn vingers. De bijdragen van de andere begeleiders uit New Mexico mogen er ook zijn. Producer Peter Oviatt (bas, banjo, bandjola, mandoline), Kory Krahl (viool), Dan Lizdas (toetsen), Tom Pryor (pedal steel) en Brent Berry (drums) bieden Montgomery een relaxte vibe voor zijn grappige observaties die te vergelijken zijn met de liedjes van songschrijver Fred Koller.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie