In de line-up van het Heartland–festival, dat op zaterdag 13 april in het Hengelose Metropool georganiseerd wordt, kwam ik de mij onbekende naam BLUAI tegen. Nieuwsgierig geworden zwengelde ik het recent verschenen debuut, Save It For Later (Unday Records), van de dames aan. Ja, het zijn dames, uit België. Catherine Smet (gitaar), Mo Govaerts (drums) en Caitlin Talbut (bas) wonnen al Humo’s Rock Ralley, een belangrijke Belgische popprijs. Voor dit album riepen ze de hulp in van producer Willem Ardui. Die zorgde er ook voor dat de indiefolkliedjes op deze plaat nog op aangename wijze aangekleed werden met banjo en lapsteel. En zo ligt er nu een album met liedjes van internationale allure. Het album opent echt heerlijk met My Kinda Woman, waarin het drummen van Govaerts de aandacht trekt, maar het is misschien wel het bescheiden banjoloopje dat de echte winner van dit nummer is. De samenzang op Ceiling Stars is om door een ringetje te halen. Wat Save It For Later in zijn geheel bijzonder aantrekkelijk maakt is het bijna hypnotische karakter van de songs. Je wordt er keer op keer ingetrokken. Het is die combinatie van heerlijke melodieën die niet voor de hand liggen maar wel toegankelijk zijn, mooie zang en de bijzondere klankkleur. Gevarieerd en toch samenhangend. Het brengt ze deze zomer in elk geval al op het hoofdpodium van Rock Werchter. En hopelijk toch ook op het podium van meerdere rootsfestivals, want daar mogen ze zeker ook gehoord worden.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie