Cajunartiest D.L. Menard draaide het mooi om op de hoesfoto van Happy Go Lucky: een zwart pak met witte noten. Er waren immers al genoeg imitators die een wit pak met zwarte noten droegen, de meest bekende outfit van Hank Williams. Menard (1932-2019) ging door het leven als de Cajun Hank Williams. Die bijnaam dankte hij vooral aan het nummer La Porte d’En Arrière (The Back Door) dat hij in 1962 schreef en baseerde op Honky Tonk Blues. De single ging meer dan 500.000 keer over de toonbank. De noten op het pak van de bandleider en gitarist komen uit zijn liedjes, waaronder vanzelfsprekend The Back Door, zijn grootste hit.

Happy Go Lucky verscheen in 2011 en bevat Franstalige nummers. Leden van Jambalaya’s Cajun Band van violist Terry Huval begeleiden Menard. Slidegitarist Sonny Landreth is te gast op enkele nummers. Op Un ‘Tit Cadien Qu’eusse Appelle Un Musicien (The Little Cajun Musician) gaan Landreth en Huval het duel aan, met de laatste voor die gelegenheid op steelgitaar. Op La Vie D’un Vieux Garcon (A Bachelor’s Life) verhaalt Menard over zijn ontmoeting met Hank, die hem adviseerde met het hart te zingen.

De cajunliedjes van Menard zou je ook honky tonk kunnen noemen. Net als bij Williams gaat het in de teksten van Menard vaak om overspel en dronkenschap, maar ook om een plekje in de hemel. Het leven rond zaterdagavond en zondagochtend dus. Op werkdagen had Menard andere dingen te doen. Dan was hij aan het werk in zijn eigen fabriek in Erath, Louisiana, waar hij schommelstoelen maakte.

Jake Penrod speelde de koning van de countrymuziek in de Off-Broadway musical Hank Williams: Lost Highway. Hij draagt net als zijn voorbeeld een wit pak met zwarte noten op Hank Williams Remembered Vol. 2, zijn tweede plaat met covers. Maar hij is zoveel meer dan een imitator. Daarom staat hier een hoes van het album Closer To Me. Daarop zijn de verwijzingen naar Hank ook duidelijk. Zowel muzikaal als in beeld: zijn verschijning en de Cadillac zijn genoeg. 

De Texaan geldt in Austin als een traditionalist; een redder van countrymuziek. Hij zorgt ervoor dat de dansvloeren gevuld blijven. Op zondagavond is Penrod meestal te vinden in de Continental Club waar hij op het podium staat met Heybale! aan de zijde van onder anderen Redd Volkaert, Earl Poole Ball en Dallas Wayne. 

Niet alleen Hank Williams heeft zijn belangstelling. Hij reisde ook rond met een onemanshow waarin hij de hele historie van de country behandelde en iedereen van Jimmie Rodgers tot George Strait nadeed. Alle instrumenten speelde hij dan zelf, hij beheerst er veertien. Ook op Closer To Me deed hij alles in zijn uppie. Prachtplaat met honky tonk zoals Wayne Hancock het ook kan.

Hank Williams: The Show He Never Gave is een toneelstuk en film met de Canadees Sneezy Waters in de hoofdrol. Over de laatste autorit van Hank en het concert dat hij nooit gaf. Met Waters in dat witte pak met zwarte muzieknoten. Daarna nam hij Sneezy Waters Sings Hank Williams op. Met de van Fred Eaglesmith bekende Willie P. Bennett in de gelederen. En jawel, zoals hij daar staat, heeft Waters beslist wat van Hank.

Moe Bandy hoefde zich niet in een pak te hijsen. Op Hank Williams, You Wrote My Life gaat het immers over de onuitwisbare invloed die Hank op hem had. In de honky tonk zien we op de achtergrond iemand anders die Hank Williams moet voorstellen. Het titelnummer leverde Bandy zijn grootste hit op. In het liedje worden meerdere songtitels van Hank genoemd.

Jake Penrod – Closer To Me (2013)
D.L. Menard – Happy Go Lucky (2010)
Moe Bandy – Hank Williams, You Wrote My Life (1976)
Sneezy Waters – Sneezy Waters Sings Hank Williams (1981)