Ja, hij is terug! In een interview in de Rolling Stone in 2021 gaf Sturgill Simpson aan dat hij niet meer dan vijf albums onder eigen naam zou maken en The Ballad Of Dood & Juanita was dan die vijfde (de albums met bluegrassbewerkingen van zijn songs niet meegerekend). Sturgill Simpson maakt nu een plaat onder het pseudoniem Johnny Blue Skies. Simpson is ook nog eens terug in vorm, want Passage Du Desir (High Top Mountain Records) is geweldig, van de eerste tot de laatste noot. Acht songs, met een totale speelduur van ruim 40 minuten, waarin Simpson balanceert tussen outlaw country, countryrock en Nashville sound (stevige strijkpartijen) en daarmee een eigen universum creëert. Het album opent met een accordeon in Swamp Of Sadness, waarin de hoofdpersoon verblijft in cafe Mignon op de Boulevard Beaumarchais (Passage Du Desir is trouwens ook een winkelpassage in Parijs) en waarin hij het hoofd wil bieden aan de verlokkingen van een vreemde stad. In het volgende nummer If The Sun Never Rises Again lijkt het of deze Johnny jazz haat. Het is een enorm glad, maar tegelijkertijd onweerstaanbaar lekker nummer, met een hoofdrol voor de gitarist van dienst. Simpson is ook weer in vorm als tekstdichter: in het grappige Scooter Blues laat hij Legos rijmen op hasta luego en where the hell did he go. Het gaat over zijn wens om alles achter zich te laten en zich op een eiland in Thailand te vestigen. Werkelijk schitterend is Jupiter’s Faerie, waarin de hoofdpersoon na 10 jaar contact wil maken met een oude vriend (m/v) om erachter te komen die die het jaar ervoor is gestorven. Ook wordt nog afgerekend met het cliché dat het altijd moet gaan over bier en whiskey: Simpson zingt gewoon een nummer over Mint Tea. In de afsluitende breakup-song One For The Road, dat bijna 9 minuten duurt, wordt veel ruimte gegeven aan de andere leden van de band, die ruim vier minuten mogen soleren. Misschien wel de plaat van het jaar.
12/07/2024 Permalink
Net de eerste draaibeurt achter de rug. Eerste indruk is dezelfde als van jou Hugo. Sturgill heeft weer iets prachtigs gemaakt. Lp release vandaag de cd volgt 26-07.
12/07/2024 Permalink
Weergaloze plaat, echt fantastisch. De cd-bestelling gaat vandaag nog geplaatst worden.
13/07/2024 Permalink
De muziek spreekt me wel aan, maar die stem ……Nee, die staat me echt tegen.
13/07/2024 Permalink
Wat is er gebeurd met zijn stem? Er zit een rare digitale bibber in die op zijn eerdere platen niet is te horen. Autotune?
Het staat prettig luisteren behoorlijk in de weg, ik begrijp die 5 sterren dan ook niet.
14/07/2024 Permalink
ik begrijp de laatste reacties over zijn stem. Waar Sturgills zangpartijen op zijn platen onder eigen naam wat mij betreft, nogal nonchalant overkomen klinkt zijn stem hier behoorlijk melodramatisch met een Nashville, autotune karakter. Inderddad, een soort van irritante bibber waar ik mierentieten van krijg. Ik heb het alleen over zijn stem. Muzikaal is het meer dan oke. Misschien dat ik het afsluitende One Of The Road het beste nummer vind, waarop JBS in het tweede gedeelte zijn mond houd en zijn band de boel red.
12/10/2024 Permalink
https://youtu.be/9gmo69aPpQ8?si=8s5m1Enl6POM8nl4
Fantastische plaat en wat een live band !!