Tien jaar was ik toen Crazy Horses van The Osmonds eind 1972 de hitlijsten aanvoerde. Zeven weken bleef de single op nummer 1 staan. Helemaal geweldig vond ik het. Vooral dat gillende geluid waarmee het begon en dat steeds werd herhaald. Echt een liedje om hard mee te brullen. Dat ene stukje tenminste. Krijsend als een speenvarkens ging het van ’crazy horses, whèèèèèèèhh, whèèèèèèèhh, crazy horses, whèèèèèèèhh’. Ik ben altijd van het nummer blijven houden, ook al had ik het een paar jaar later op de middelbare school nooit meer over The Osmonds. Met de hard rockende hit wist de band het imago van teenyboppers namelijk niet van zich af te schudden.
Op de lagere school dacht ik nog dat het nummer over indianen ging. Immers, Crazy Horse was een vermaard opperhoofd. En dat gillende geluid moest natuurlijk wild hinnikende paarden voorstellen. Pas nadat ik de nieuwsberichten las die verschenen na het overlijden van Wayne Osmond op 1 januari van dit jaar weet ik beter. Crazy Horses gaat over milieuvervuiling door auto’s.
‘There’s a message floatin’ in the air / Crazy horses ridin’ everywhere / It’s a warning, it’s in every tongue / Gotta stop them crazy horses on the run.’ Nooit verder over nagedacht. Als ik het nummer al eens voorbij hoorde komen, was mijn focus louter gericht op het meebrullen. Zonder daarbij verder serieus aandacht te schenken aan de tekst.
De afgelopen weken heb ik het album Crazy Horses op Spotify heel wat keertjes beluisterd. Wat een waanzinnige plaat eigenlijk. Er staan veel meer goede nummers op. Het is muziek die me terugbrengt naar de kermis begin jaren 70. De tijden van bubblegum en glamrock. Heerlijk! De broers uit Utah schreven de nummers zelf, zongen zelf en speelden alle instrumenten zelf. Zulks was niet gebruikelijk in bubblegum. The Osmonds hoefden alleen voor de bijdragen van blazers een beroep te doen op derden.
Op de video onder dit stuk is te zien dat dat gillende stukje geluid afkomstig is van een orgel. Een Yamaha YC-45D Combo om precies te zijn. Donny Osmond is in de weer met een schuif die langs alle toetsen glijdt zodat de tonen in elkaar overlopen. Whèèèèèèèhh, whèèèèèèèhh.
Oh ja, de hoes! Daarover moet het natuurlijk gaan. The Osmonds op een autokerkhof. Op de achtergrond zie je vier pluimen vieze rook die overgaan in de albumtitel. Dom dat ik daar nooit de betekenis van milieuverontreiniging aan heb gekoppeld. Maar ik zal vast niet de enige zijn.
Met Kasenetz-Katz Singing Orchestral Circus blijven we niet alleen op het autokerkhof, maar ook bij bubblegum. Het genre werd uitgevonden door de producers Jerry Kasenetz en Jeff Katz uit Brooklyn. Ze brachten studiomusici bij elkaar die de soepele deunen inspeelden. De muziek was een vorm van commerciële garagerock met meerstemmige zang. Pas daarna werden de personen geselecteerd die naar voren werden geschoven met de meest wonderlijke artiestennamen. De foto loopt met nog veel meer uitzinnig geklede artiesten door op de klaphoes.
Toch ook nog maar even de volledige opsomming waaruit Kasenetz-Katz Singing Orchestral Circus bestaat: The 1910 Fruitgum Co.; The Music Explosion; The Ohio Express; Lt. Garcia’s Magic Music Box; The Teri Nelson Group; 1989 Musical Marching Zoo; J.C.W. Rat Finks; St. Louis Invisible Marching Band. Bubblegum, het is muziek die als een kauwgombel klapt. Met andere woorden: onehitwonders.
Mitch Ryder and The Detroit Wheels hebben op het autokerkhof een plekje gezocht tussen de oude banden. Daar horen ze natuurlijk met die bandnaam. Moet je het rock-’n-roll noemen of rhythm-and-blues? Wel jammer dat het allemaal covers zijn. Tot slot even buurten op een autokerkhof in Engeland. Daar treffen we Dogfeet, dat in 1970 één album vol bluesrock maakte. Destijds moeilijk te vinden, daarna enkele keren op andere labels opnieuw op de markt gebracht.
Kasenetz-Katz Singing Orchestral Circus – Kasenetz-Katz Singing Orchestral Circus (1968)
The Osmonds – Crazy Horses (1972)
Mitch Ryder and The Detroit Wheels – Breakout…!!! (1966)
Dogfeet – Dogfeet (1970)
25/01/2025 Permalink
There is a lot of good stuff in Bubblegum, especially in the single scene. The Kasenetz lp is also ok. The probably best Bubblegum band is THE LEMON PIPERS with some psychedelic. I can’t remember Doogfeet at the moment, but i think the’re ok. Osmonds are just awful. This crazy horse track to make you to run away. And when you look at the guys wirh their stupid faces and movements…what ideots.