Het is al vanaf de eerste noten van Common Nation Of Sorrow (Signature Sounds) dat Rachel Baiman me te pakken heeft. Die stem: die betovert. Zoals ook de stemmen van Gillian Welch, Margo Cilker of Abigail Lapell dat doen. De goede verstaander weet dan al dat we het met Rachel Baiman in de hoek van countryfolk moeten zoeken. Op dit vierde album (check trouwens ook het vorige album, Cycles, uit) staan 10 heerlijke songs, te beginnen met Some Strange Notion, waarin Baiman (vocaal ondersteund door drummer Miles Miller) zingt over het feit dat er vaak generaties overheen gaan voordat er daadwerkelijk maatschappelijke progressie geboekt wordt. Baiman schreef ooit een ingezonden stuk in No Depression over het feit dat Neil Young en Joni Mitchell hun muziek verwijderden van Spotify omdat een of andere podcastgigant op dat medium allelrei wappietheorieën kon verspreiden. Zij vond dat het verkeerde gevecht. Young en Mitchell hadden hun betrekkelijke macht moeten aanwenden om op te komen voor meer inkomsten voor de artiesten van de streamingdiensten. Dat thema komt terug in het schitterende Bitter waarin Baiman zingt: “What makes life worth living should pay / But I found no meaning / Nothing to believe in / Just men getting rich in the shade”. Rakend aan dat thema is ook She Don’t Know What to Sing About Anymore, ook weer zo mooi. Baiman, opgegroeid in Chicago, nu wonend in Nashville, produceerde dit album zelf maar liet de mixage over aan de befaamde Tucker Martine, hetgeen heeft geresulteerd in een afgewogen, kristalhelder geluid. In vroegere tijden had men hier gezegd: alarmschijf!
01/03/2024 Permalink
Gebeden zijn verhoord: Rachel Baiman komt (voor het eerst) in Nederland optreden, in april (zie Agenda)
03/05/2024 Permalink
https://open.spotify.com/episode/7lWxntwO0Twxg30ZArPAbL?si=FqLRbbKyRQGPSAC-GMfhvA
Bright Lights interviewt Rachel Baiman met interessante altcountry playlist