Het vierdaagse folkfestival in het Deense Tønder, een prachtig plaatsje net over de grens met Duitsland, wordt al sinds 1975 georganiseerd. Jarenlang heeft de nadruk gelegen op Keltische en Scandinavische folk, maar inmiddels is de focus steeds meer komen te liggen op americana en folk uit de VS. Dat maakt het, op slechts zesenhalf uur rijden vanaf Utrecht, ook voor Nederlandse lezers van deze website interessant. We gingen daarom poolshoogte nemen en, tjonge, we waren overdonderd!
meer…

In Paradiso zijn ze sinds kort met iets nieuws begonnen. Op de zogenoemde Sugar Mountain Presents-avonden worden drie a vier artiesten geprogrammeerd waarvan één echte headliner. Op 10 juni was dat Nikki Lane, op zondag 25 juni Margo Price. Op die laatste avond waren er bovendien optredens van The Dawn Brothers, Pert Near Sandstone en de Legendary Shack Shakers. Een soort mini-festival dus.  meer…

Zou een onbekende americana-artiest, die net een zeker aardige maar niet wereldschokkende plaat uit heeft in de VS (en nog niet in Europa) lukken om een optreden te geven in De Melkweg en daar de Max behoorlijk gevuld te laten zijn? Nee, natuurlijk niet. Kiefer Sutherland deed het wel en je kunt er dus vergif op innemen dat een groot aantal mensen vooral zijn komen kijken hoe de acteur die bekend staat om zijn rollen in 24 (Jack Bauer) en Designated Survivor (Tom Kirkman) het er als zanger vanaf brengt. Die meer…

Het podium in de bovenzaal van De Waker in de pittoreske binnenstad van Maassluis is nog leeg maar er liggen/staan al ten minste 25 verschillende instrumenten, wachtend op hun vijf bespelers. Het gaat om The Infamous Roots Rielemans Family Orchestra, bestaande uit Eduard, Joseph, Josephine, Gerardo en Hermine Rielemans. Niet echt natuurlijk; achter deze pseudoniemen gaan gelauwerde meer…

Zwart pak, wit overhemd, bolo-tie, halflang haar en een warrig baardje. Andrew Combs voldoet in die zin wel aan het beeld van een romantische Texaan. Toch is er deze avond in het Utrechtse Ekko weinig dat aan Texas doet denken. Of het moet het accent zijn waarmee Combs zijn praatjes tussen de plaatjes vertelt. Nou is het natuurlijk zo dat Combs laatste twee albums totaal geen relatie hebben met de meer…

Moet muziek altijd in een hokje passen? Nee, natuurlijk niet, maar om het te duiden is het soms best praktisch. In welk hokje de muziek van Baptiste W. Hamon uit Frankrijk dan wel past is lastig. Het is Americana, maar het Frans dat hij zingt associeer je dan weer meer met chansons. Zeker als in openingnummer ‘Les bords de l’Yonne’ de zinsnede ‘Les Feuilles Mort’ langskomt denk je toch aan chansonnier meer…

Het was rustig in Rotterdam, afgelopen woensdag. Het kleine, gezellige Theater Walhalla was met iets meer dan 45 man ietwat mager gevuld. Het cliché: ‘de thuisblijvers, zij hadden ongelijk’, was echter zo rond kwart na elf uur weer ‘ns actueel. Lance Canales, een kleine, sympathieke Californian met z’n roots in Mexico, bevestigde namelijk hetgeen z’n album The Blessing and The Curse in 2015 al vertelde: erg goed! Met ondersteuning van The Flood, deze keer bestaande uit Ronald Tilgenkamp (bass) & Daniel Burt (drums), kweet Canales zich met verve van z’n taak. Met een heerlijke mengeling van rauwe akoestische blues en roots blies Canales het in Walhalla gelukkig weer opgetuigde ‘Holland-Americana- format’ (met in het verleden optredens van o.a. Lindi Ortega en Sons Of Bill) een nieuw leven in. En het was dus meer…

Op de dag dat hoofdstedelijke voetbalfanaten in rouw werden gedompeld (waar in de stad overigens niets van te bespeuren viel), was er in de avondlijke uren in ieder geval een gelegenheid om de donkerte & somberte die normaliter bij verlies hoort een plaatsje te geven. In de Tuinzaal van de Tolhuistuin stond immers een optreden van een ‘vrolijke Frans’ uit Zweden geprogrammeerd: Christian Kjellvander. Blijkens zijn soloplaatwerk na Loosegoats -de altcountryformatie waar Kjellvander meer…

We moesten er even over nadenken, horen The Paladins thuis op altcountry.nl? Paradiso had ze natuurlijk wel opgenomen in hun SugarMountain-reeks, maar is er onder de liefhebbers van alternatieve country en americana waar we altcountry.nl voor maken belangstelling voor een band die aan de rafelranden van het genre opereert? Over hun verzamelaar uit 2015 waren we enthousiast:“de bluesy rockabilly van deze band uit San Diego, Californië, is nu eenmaal nooit te versmaden”. We hakten de knoop door en gingen een kijkje nemen bij hun eerste van een reeks meer…

Hij speelde in een grijs verleden in bands als The Nuns, Rank And File en True Believers (met Jon Dee Graham): Alejandro Escovedo. Begin jaren ’90 was hij ook nog even lid van een -zeg maar-  gelegenheidsformatie: The Setters; tezamen met o.a. Walter Salas-Humara. Het gelijknamige album geldt misschien zelfs wel als een vergeten pareltje. Maar, sinds 1992 meer…