Mark Eitzel in het Zonnehuis in Amsterdam-Noord, wat is dat eigenlijk een passende combinatie. Het Zonnehuis, in de jaren 30 gebouwd als verenigingsgebouw voor de arbeiders in de scheepsbouw, werd eind vorige eeuw van de sloop gered en volledig gerenoveerd. En wat heeft het van binnen allemaal niet gezien? Toneelvoorstellingen bokswedstrijden, en prachtige muziekoptredens. Heel wat vreemde figuren meer…

Nathan Bell

Het was een goed bericht dat muziekblad Heaven en het Haarlemse Patronaat de handen in elkaar geslagen hadden om het Roots of Heaven festival nieuw leven in te blazen. Wel wat kleinschaliger dan de edities uit de jaren 2005 tot en met 2007. De tiende editie kende slechts optredens in de kleine zaal en in het cafe. En ook geen grote namen als Lucinda Williams, Calexico en Wovenhand die op eerdere edities te zien waren. Toch waren de organisatoren erin geslaagd een meer…

Ze komen uit Toronto, Ontario: The Wooden Sky. In hun uitvalsbasis in Canada is het begin februari in de regel koud, behoorlijk koud. Op het moment dat het gezelschap rond songsmid Gavin Gardiner aftrapte voor hun 2^e en laatste optreden in Nederland, zaterdag 11 februari jl., ontliepen de waarden tussen Toronto en Rotterdam elkaar niet veel: in beide gevallen slechts een luttele graad onder nul. De meer…

Kan iets volledig aan een mens voorbijgaan? Of liever: je kunt een herinnering, die wel ergens borrelt, toch niet helemaal scherp krijgen. ‘Vaak iets wat dan geen indruk heeft gemaakt’, zou zomaar een veronderstelling kunnen zijn. In geval de gebroeders Jack Torrey & Page Burkum lijkt mij dit echter geenszins mogelijk, dus waarom hun optreden als support van JD McPherson meer…

Stipt om acht uur sjokt Aaron Lee Tasjan met zijn gitaar door de zaal naar het podium in de bovenzaal van Paradiso. Helaas heeft hij zijn mooie spiegelpak van de hoes van zijn laatste album ‘Silver Tears’ thuisgelaten. Maar met keurige gilet over zijn overhemd en een fraaie hoed op heet hij ons van harte welkom en kondigt hij zijn rock & roll songs aan. Akoestische rock & roll wel te verstaan, Tasjan rockt vanavond meer…

Soms duurt het even eer een album beklijft. Een klik blijft ook weleens uit. Het recent verschenen album van de Canadees Stephen Fearing –Every Soul’s A Sailor– kende aanvankelijk een dergelijk ‘gevecht’. Wel direct overtuigd van de kwaliteit, muzikaal en tekstueel bezien, maar toch haakte er ergens ook iets van twijfel: Fearing’s stem. Het bijwonen van een optreden geeft dan vrijwel altijd andere inzichten. Acoustic Alley (een mooi initiatief, vanaf 2003 alweer) was een van de podia waar Fearing zijn kunsten live liet zien, dit dus ter support van z’n nieuwste boreling. En het was goed. Ruim vijftig man zagen gedurende twee sets van zo’n driekwartier een ervaren performer excelleren. Uitmuntende gitarist; mooie, afwisselende songkeuze en ook zijn relaxte meer…

“Muziek maken en op tournee gaan, het is een gift”, aldus MC Taylor, samen met bassist Scott Hirsch de vaste kern van Hiss Golden Messenger, “zoveel beter dan een baan van 9 tot 5”. Er wordt gegniffeld door het publiek in Bitterzoet, velen zullen morgen om negen uur weer gewoon aan het werk moeten. Maar geen klachten, want morgen kijken ze terug op een lekkere avond muziek. Het is het laatste optreden van de tour en ook vanavond opent Phil Cook. Cook’s band meer…

Ben Weaver zal zelf niet zoveel gezien hebben van het optreden dat hij zondag gaf in het goedgevulde Utrechtse Ekko. Met de ogen stijf dicht zingt hij zijn liedjes. Vaak gaan die over de wildernis en de natuur. Over wolven, beren, buffels en blizzards. Alleen als hij tussen de nummers door verhalen vertelt, kijkt hij zijn publiek aan. Hij geeft aan dat hij vlak voor het optreden werd benaderd door een ouder echtpaar uit Bergen op Zoom waar zijn moeder lang geleden au pair bij was. Verder is zijn neef uit Den Bosch er ook een een zwager uit Brussel. Er is dus een sterke verbondenheid met het land dat hij vijf jaar geleden meer…

“Hey, I love Jesus, but I love drinking too, and making love in different positions. That’s why I wrote a Jesus song.” Zo introduceert Sam Outlaw zijn geweldige Jesus Take The Wheel And Drive Me To A Bar. Het tekent de avond in de tuinzaal van de Tolhuistuin. Fijne liedjes, gebracht door een ras-entertainer. De man uit Zuid-Californië liet op het door Ry Cooder geproduceerde Angeleno natuurlijk al horen hoe goede country tegenwoordig klinkt. Nu was hij voor een korte toernee in Nederland en het optreden in Amsterdam was het laatste. Outlaw werd begeleid door Danny Garcia, die ook door het leven gaat als meer…