Moet muziek altijd in een hokje passen? Nee, natuurlijk niet, maar om het te duiden is het soms best praktisch. In welk hokje de muziek van Baptiste W. Hamon uit Frankrijk dan wel past is lastig. Het is Americana, maar het Frans dat hij zingt associeer je dan weer meer met chansons. Zeker als in openingnummer ‘Les bords de l’Yonne’ de zinsnede ‘Les Feuilles Mort’ langskomt denk je toch aan chansonnier meer…

Het was rustig in Rotterdam, afgelopen woensdag. Het kleine, gezellige Theater Walhalla was met iets meer dan 45 man ietwat mager gevuld. Het cliché: ‘de thuisblijvers, zij hadden ongelijk’, was echter zo rond kwart na elf uur weer ‘ns actueel. Lance Canales, een kleine, sympathieke Californian met z’n roots in Mexico, bevestigde namelijk hetgeen z’n album The Blessing and The Curse in 2015 al vertelde: erg goed! Met ondersteuning van The Flood, deze keer bestaande uit Ronald Tilgenkamp (bass) & Daniel Burt (drums), kweet Canales zich met verve van z’n taak. Met een heerlijke mengeling van rauwe akoestische blues en roots blies Canales het in Walhalla gelukkig weer opgetuigde ‘Holland-Americana- format’ (met in het verleden optredens van o.a. Lindi Ortega en Sons Of Bill) een nieuw leven in. En het was dus meer…

Op de dag dat hoofdstedelijke voetbalfanaten in rouw werden gedompeld (waar in de stad overigens niets van te bespeuren viel), was er in de avondlijke uren in ieder geval een gelegenheid om de donkerte & somberte die normaliter bij verlies hoort een plaatsje te geven. In de Tuinzaal van de Tolhuistuin stond immers een optreden van een ‘vrolijke Frans’ uit Zweden geprogrammeerd: Christian Kjellvander. Blijkens zijn soloplaatwerk na Loosegoats -de altcountryformatie waar Kjellvander meer…

We moesten er even over nadenken, horen The Paladins thuis op altcountry.nl? Paradiso had ze natuurlijk wel opgenomen in hun SugarMountain-reeks, maar is er onder de liefhebbers van alternatieve country en americana waar we altcountry.nl voor maken belangstelling voor een band die aan de rafelranden van het genre opereert? Over hun verzamelaar uit 2015 waren we enthousiast:“de bluesy rockabilly van deze band uit San Diego, Californië, is nu eenmaal nooit te versmaden”. We hakten de knoop door en gingen een kijkje nemen bij hun eerste van een reeks meer…

Hij speelde in een grijs verleden in bands als The Nuns, Rank And File en True Believers (met Jon Dee Graham): Alejandro Escovedo. Begin jaren ’90 was hij ook nog even lid van een -zeg maar-  gelegenheidsformatie: The Setters; tezamen met o.a. Walter Salas-Humara. Het gelijknamige album geldt misschien zelfs wel als een vergeten pareltje. Maar, sinds 1992 meer…

Mark Eitzel in het Zonnehuis in Amsterdam-Noord, wat is dat eigenlijk een passende combinatie. Het Zonnehuis, in de jaren 30 gebouwd als verenigingsgebouw voor de arbeiders in de scheepsbouw, werd eind vorige eeuw van de sloop gered en volledig gerenoveerd. En wat heeft het van binnen allemaal niet gezien? Toneelvoorstellingen bokswedstrijden, en prachtige muziekoptredens. Heel wat vreemde figuren meer…

Nathan Bell

Het was een goed bericht dat muziekblad Heaven en het Haarlemse Patronaat de handen in elkaar geslagen hadden om het Roots of Heaven festival nieuw leven in te blazen. Wel wat kleinschaliger dan de edities uit de jaren 2005 tot en met 2007. De tiende editie kende slechts optredens in de kleine zaal en in het cafe. En ook geen grote namen als Lucinda Williams, Calexico en Wovenhand die op eerdere edities te zien waren. Toch waren de organisatoren erin geslaagd een meer…

Ze komen uit Toronto, Ontario: The Wooden Sky. In hun uitvalsbasis in Canada is het begin februari in de regel koud, behoorlijk koud. Op het moment dat het gezelschap rond songsmid Gavin Gardiner aftrapte voor hun 2^e en laatste optreden in Nederland, zaterdag 11 februari jl., ontliepen de waarden tussen Toronto en Rotterdam elkaar niet veel: in beide gevallen slechts een luttele graad onder nul. De meer…

Kan iets volledig aan een mens voorbijgaan? Of liever: je kunt een herinnering, die wel ergens borrelt, toch niet helemaal scherp krijgen. ‘Vaak iets wat dan geen indruk heeft gemaakt’, zou zomaar een veronderstelling kunnen zijn. In geval de gebroeders Jack Torrey & Page Burkum lijkt mij dit echter geenszins mogelijk, dus waarom hun optreden als support van JD McPherson meer…

Stipt om acht uur sjokt Aaron Lee Tasjan met zijn gitaar door de zaal naar het podium in de bovenzaal van Paradiso. Helaas heeft hij zijn mooie spiegelpak van de hoes van zijn laatste album ‘Silver Tears’ thuisgelaten. Maar met keurige gilet over zijn overhemd en een fraaie hoed op heet hij ons van harte welkom en kondigt hij zijn rock & roll songs aan. Akoestische rock & roll wel te verstaan, Tasjan rockt vanavond meer…