Mensen als Jeff Finlin, Rod Picott en Iain Matthews zeggen aardige dingen over BJ Baartmans. Ze  hebben allemaal geleund op de bijdragen van de Brabander. Op Ghostwriter (Continental Record Services) staat zijn eigen werk als multi-instrumentalist en songschrijver centraal. Dat past aardig in de traditie van zijn buitenlandse collega’s. Deze keer kiest Baartmans namelijk voor conventionele songstructuren die passen bij americana, folk en pubrock. Vanzelfsprekend is dat niet bij hem; vorig jaar begaf hij zich met The Space Age Travellers niet voor de eerste keer op het terrein van ruimtelijke grooves en meer…

Het nieuwe jaar begint met een daverende verrassing: een nieuw album van James Talley, met de aan duidelijkheid niets te wensen overlatende titel Bandits, Ballads and Blues (Cimarron Records). Zijn laatste plaat, Heartsong, dateert alweer van 2008 en niemand had het de sympathieke singersongwriter uit Nashville (inmiddels bijna 80) kwalijk genomen als hij het daarbij had gelaten. En dan, vijftien jaar later, nog deze fantastisch mooie opvolger. James Talley is een grootheid die altijd wat in de schaduw is gebleven. Zijn eerste werk dateert al van bijna een halve eeuw terug. Voor een (eventueel meer…

Wie terugdenkt aan popmuziek in zijn of haar tienerjaren zal tien tegen één tot de constatering komen dat je er vooral gelukkig van werd. Iets wat helemaal jouw ding was, mogelijk versterkt door het feit dat je ouders er weinig van begrepen. Of is dat iets wat vooral de wat oudere jongeren van zo rond de 60 jaar zo zullen hebben beleefd? Zij die opgroeiden in de jaren 70. Toppop yeah! Misschien is dat zo, maar Alpine Gold (Excelsior Recordings) van Dawn Brothers brengt bij mij datzelfde gevoel teweeg. Uitgelaten blijheid! Want wat een lekker plaatje is dit van de band uit Rotterdam. Lucky heet meer…

De Zweed Daniel Skoglund loopt al een tijdje mee. Zo was hij gitarist bij Daniel Norgren en bij Rambling Nicholas Heron (waarvan we in 2013 Cannot Feel At Home In This World Anymore bespraken). De man maakt echter sinds 2015 ook zelf muziek, zij het onder de naam Songs Of Boda. Op het nieuwste album, Luxury Items (Adore Music), werden we opmerkzaam gemaakt door een lezer in Stockholm. Gelukkig maar, want dit is weer scandicana zoals we die hier graag horen: pakkende melodieën, gevarieerd en met aandacht voor details. In het eerste nummer, het wat zwoele Colors, hoor je naast meer…

Op nieuwjaarsdag dropte Ryan Adam eventjes vijf albums op de streamingsites. Je kon al eerder intekenen op de vinylversies van deze albums. Die worden dan ergens deze maand bij je thuisbezorgd. Het gaat om Sword & Stone, Heatwave, Star Sign, 1985 en Prisoners (Live). Samen goed voor 77 nummers. Natuurlijk: haters gonna hate en lovers gonna love. Maar wat zit erin voor de mensen die tussen deze twee groepen vallen? Na uitgebreide beluistering kunnen we zeggen: behoorlijk wat. Hieronder geven we vijf beknopte beschrijvingen. 

We beginnen met Star Sign, omdat daar voor de traditionele liefhebber van de muziek van Ryan Adams het meest te halen valt. Star Sign grijpt terug naar het tijdperk voordat Adams de jaren ’80 galmende classic rock in zijn muziek begon te mengen, van voor het titelloze album uit 2014. Niet dat er helemaal niet gegalmd wordt, maar Adams houdt het hier binnen de perken. Star Signs is daarnaast ook afwisselend, zowel in tempi en als instrumentale invulling. Je hoort weer eens een mondharmonica, een dobro, een meer…

Silver Lining (Spooky Moon Records) biedt uiterst verfijnde liedjes van de Amerikaanse singer-songwriter Wendy Webb. Haar nummers voeren je terug naar de jaren 70, maar blijven niet in dat decennium hangen. Engineer Henry Lewy die eerder met Joni Mitchell had gewerkt fungeerde als haar mentor toen ze aan de westkust bivakkeerde. Ze woont nu op Sentinel Island voor de kust van Florida. Daar sloeg het noodlot toe tijdens de opnamen van dit album. Een orkaan vernielde haar woning, maar niet de studio waar deze plaat tot stand kwam. Webb imponeert met meer…

Bij het samenstellen van mijn jaarlijstje drong Greetings From Tear Valley And The Diamond Ae (Excelsior Recordings) van Alamo Race Track zich op het laatste moment nog heel nadrukkelijk aan me op. Wat een heerlijke plaat. Pop met een B zou je kunnen zeggen. Want net zoals veel andere artiesten op het label Excelsior schatplichtig aan Beatles, Beach Boys en al die andere bands met een B. De popgroep uit Amsterdam nam het album op in een boerderij in het Groningse buurtschap Ter Wupping. Ralph Mulder keerde tijdelijk terug naar zijn geboortestreek om in de buurt van zijn moeder en meer…

“Toen ik deze nummers aan het schrijven was, kwam ik steeds terug bij het beeld van iemand die bij een auto-ongeluk op de rem trapt en het idee van een emotionele whiplash. Die stroom van stress en adrenaline leek op wat ik meemaakte toen ik mijn adolescentie emotioneel verteerde – bijna alsof ik tussen de ene grote levensverandering en de andere heen en weer werd geslingerd.” Het zal met Jobi Riccio’s coming out als lesbienne te maken hebben, iets waar in Morrison, Colorado, waar ze opgroeide, waarschijnlijk niet meteen met applaus kennis van werd genomen. Ze heeft al die verwarrende ervaringen verwerkt in haar fraaie debuutalbum Whiplash (Yep meer…

Het vorige album van de Utrechtse band Grapes Of Grain dateert alweer uit 2009. Sindsdien was de band, zoals ze dan zeggen, op onbepaald verlof. Na de lockdown begon het echter weer te kriebelen bij Alexis Vos, de songschrijver/zanger/gitarist van het gezelschap. Hij zocht contact met zijn oude maatje Berend Jan Ike (gitaar, toetsen, bas, drums) en ze namen een EP op, die in januari van 2023 uitkwam. Er zat echter nog meer in het vat en eind van het vorig jaar verscheen Unaware (eigen beheer). Er staan 10 liedjes op die te situeren zijn op het snijvlak van indiepop en altcountry. Ook meer…

Zijn we al klaar voor She Returns From War? Dit is het muzikale project rondom Hunter Park, een transgendervrouw die opgroeide in South Carolina. Ze is al een jaar of 10 bezig en Ruthless (Admiral Recording) is inmiddels haar derde volwaardige album. Cosmic americana, zo noemt ze de muziek die ze maakt. Wie dan cosmic country a la Gram Parsons verwacht komt bedrogen uit. Je zou het beter poppy americana kunnen noemen. Dat hoor je gelijk bij openingstrack Good Deal; drumcomputer, synthesizers, het zou zo op een album van The Human League kunnen staan. Maar er valt meer…

De grote sensatie van Jools Hollands fameuze BBC-oud&nieuwshow Annual Hootenanny was de zeventienjarige Muireann Bradley uit Ballyfofey, Ierland. Te midden van gevierde zwaargewichten als Rod Stewart, Joss Stone, P.P. Arnold, Sugababes en Pogues-oprichter Spider Stacey was zij degene die de uitbundigste staande ovatie van het publiek in de wacht wist te slepen, voor haar virtuoze uitvoering van het honderd jaar oude liedje Candy Man. En dat helemaal in haar eentje, met haar gitaar, op dat meer…

Liefhebbers van Buddy & Julie Miller zouden ook eens naar het album Peaks & Valleys (eigen beheer) van Megan and Shane kunnen luisteren. Megan en Shane Baskerville vormen een echtpaar dat al een hele weg in de muziek heeft afgelegd voordat het neerstreek in Nashville. Begonnen in de punk maar na diverse omzwervingen uitgekomen in de americana. Dit Peaks & Valleys is hun tweede album. Alleen digitaal uitgebracht. Die uitgave is een beetje zootje, want op Bandcamp waar je de 10 zelfgeschreven nummers kunt downloaden staan ze in een andere volgorde dan op Spotify. Gelukkig meer…

Wie kent Clarence Bucaro nog? In 2016 hebben we hier voor het laatst een album van hem gerecenseerd: Pendulum. In 2018 bracht hij nog een plaat uit – Passionate Kind– maar die bereikte ons niet. In het begin van dit jaar zou zijn nieuwste worp, The Hardest Parts, verschijnen Er kwam echter een kink in de kabel. Bucaro kreeg medische problemen (kanker) en moest behandeld worden. Sinds kort staat The Hardest Parts echter wel op de streaming sites. Een bespreking hier is daarom gerechtvaardigd; ook omdat het een buitengewoon aardig album is geworden. De Amerikaanse meer…

The Golden Crystal Kingdom (La Honda Records/RCA) van Vincent Neil Emerson is mijn plaat van het jaar. Het heeft weinig zin om te wachten tot volgende week mijn top 15 online staat, daarvoor is mijn enthousiasme over het derde album van deze Texaan te groot. Op het ook al lang niet misselijke debuut Fried Chicken And Evil Women stortte hij zich vol in het nachtleven, maar plaatste daarbij ook enige kanttekeningen. Hij wond zich op over vervelende lui in kroegen die brulden dat ze nog een nummer van David Allan Coe wilden horen. Terwijl hij helemaal geen liedje van hem had gespeeld… En dat ook niet van plan meer…

Shane Renfro ziet ze soms vliegen. De in Lockhart, Texas wonende centrale man van de band RF Shannon dacht dat hij in het nabijgelegen Palmetto State Park een rode zwaan zag. Het was echter een soort luchtspiegeling. Wel leuk als albumtitel van een plaat vol psychedelische folkrock: Red Swan In Palmetto (eigen beheer). Lekkere nummers. Opener Palmetto trekt je gelijk een lome groove in, die op zalige wijze wordt voortgezet in het fantastische Abalone. De aandacht wordt direct getrokken door een viool-riff (kan je dat zeggen?) van Rebecca Patek. Moeilijk stilzitten, hoor. Midnight Jewelry daarna heeft ook meer…