Waar en wanneer: Paradiso Amsterdam, 17 augustus
Tekst en foto’s: Peter Hageman
Blitzen Trapper uit Portland Oregon timmert sinds 2000 aan de weg en brak internationaal door met hun derde album Wild Mountain Nation uit 2007. Op dit album, hun eerste voor het voor major Sub Pop, buitelen de stijlen over elkaar heen: americana, bluegrass, stevige rock geïnjecteerd met elektronica.
De band wordt vanavond bij binnenkomst met gejuich begroet door de tot de nok toe gevulde kleine zaal. Voorman Eric Earley laat zijn keyboard rollen voor opener Sleepytime In The Western World en weg zijn ze. De zes heren in de eerste wagens van de achtbaan en het publiek er achteraan. Het is een wilde rit, de heren springen zowel muzikaal als fysiek alle kanten op, en een setlist ontbreekt. Maar ze springen dan wel alle kanten op, toch blijven ze wonderwel steeds op de baan. In de zaal wordt mee gesprongen, gezongen en geklapt.
Het fraaie Furr, titelsong van het meest recente album begint met geluiden uit Oregon. Amsterdam lijkt qua weer wel op Oregon, zegt Marty Marquis, het regent vaak en sneeuwt er nooit. Hoewel, het sneeuwde afgelopen winter toch in Oregon en in Amsterdam werd geschaatst. In het nummer komen alle sterke kanten van de band samen, de electronica in het intro, een poëtische tekst, de fraaie samenzang, de gitaren, de toetsen en het stuwende ritme.
En we gaan weer verder, rustig naar boven als het romantische intermezzo volgt. En dan weer als een rotsblok rollend naar beneden met het rock-block. Knetterende gitaren en uithalen van zanger Earley al was hij Robert Plant. Toegift Summertown wordt natuurlijk opgedragen aan Amsterdam, ’the sweet spot’ aldus de heren. En als de band denkt dat de rit ten einde is, zet Earley nog eenmaal in voor de laatste wilde bocht. Dan stapt iedereen uit en kijkt nog even om, wow indrukwekkend zo’n achtbaan.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie