Tot nu toe is er in Europa weinig geschreven over Sam Shinazzi, een singer-songwriter uit Sydney, Australië. Dat komt mede doordat, en dat moet ik Sam verwijten, zijn muziek weinig emotionele pieken en dalen kent. Zijn powerpop-singer-songwritersliedjes kabbelen elegant, melodieus en lekker in het gehoor liggend voort, en dus zie ik een Europese (of Amerikaanse) doorbraak niet gebeuren. Sorry Sam. Then I Held My Breath (Black Lodge Audio) is Shinazzi’s derde cd. Over diens vorige cd Stories You Wouldn’t Believe waren we zo’n vier jaar geleden gematigd positief gestemd; een oordeel dat ook nu opgeld doet. Shinazzi heeft een lekkere verkouden stem en zijn liedjes zijn heel aardig, vooral de rootsy liedjes met een eighties-sfeer en een vage echo naar The Smithereens, zoals Lil’ Wandering Soul, Today We Lost A Great One en This Could Be Something. Maar het is, resumerend, te weinig, al behoudt de Australische troubadour beslist mijn sympathie.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie