Alles straalt klasse uit op deze topplaat. Dat begint al met de schitterende hoes van Tall Texas Tales (Inbred Records), een profielfoto in duotoon van Bob Cheevers. Of Cheevers indiaans bloed heeft is mij onbekend, maar dit portret met dat lange grijze haar past zo tussen de foto’s die Edward S. Curtis eind negentiende en begin twintigste eeuw maakte van de oorspronkelijke bevolking van Amerika. Lof ook voor de vormgeving. De kleine stukjes turquoise in de oorbel zijn blauw gemaakt om die kleur in de belettering terug te laten keren. Cheevers verhuisde een half jaar voor de opnamen van deze plaat van Nashville, Tennessee, naar Austin, Texas. En jawel, hij maakt prompt zijn misschien wel beste album in een loopbaan die al vier decennia beslaat. Dat is mede te danken aan producer Stephen Doster (tevens gitaren) en vooral ook aan Marvin Dykhuis (gitaren) die credits krijgt als music director. Tall Texas Tales begint met een drumroffel die Roy Orbison had kunnen inspireren, maar het is de met Willie Nelson te vergelijken stem van Cheevers die inzet. In het instrumentale gedeelte van dat eerste liedje, Grown Up People, zit iets dat me elke draaibeurt weer doet denken aan een moment op The Gilded Palace Of Sin van The Flying Burrito Brothers, zonder het precies te kunnen benoemen. De accordeon van Chip Dolan kleurt een liedje over Luckenbach, waarbij vanzelfsprekend een uitgelaten sfeer hoort. In Texas Is An Only Child wordt via een reis over I-35 de Texaanse geschiedenis behandelt op een lekkere beat waarmee Cheevers in de richting van Joe Ely schuift. En ook al is dit een soort lofzang op Texas, de songschrijver houdt voldoende afstand. Geen sprake van dat vervelende superioriteitsgevoel waarvan veel jonge Texaanse artiesten last hebben. In Budget Motel zit de fraaie strofe I don’t know if it’s true, this story I tell, but it happened to me, een zinnetje dat volgens Cheevers voor alle liedjes geldt. Bob Pearce speelt steelgitaar op het nummer, terwijl hij ook op banjo, mandoline, dobro en lapsteel bijdragen leverde. Turquoise Heart With A West Texas Smile is alleen om de titel al meer dan de moeite waard. Give This Heart is rustig en beschouwend, waarna Mushroom Cloud Lil weer een fraai verhalend liedje is.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie