Het is een interessante stelling die Kluun opwerpt in zijn essay God Is Gek – De Dictatuur Van Atheïsme. En hij heeft natuurlijk gelijk, geloven is allesbehalve hip. Daarom is het zo aardig om kennis te nemen van de muziek van A. Bogs, een New Yorker die zich daar helemaal niets van aantrekt. Mean Old World (eigen beheer) van Bogs Visionary Orchestra begint met I Believe. God is alive, he’s not dead. He asked me to live, to live instead. He asked me to live, he asked me to give. Deze Bogs is allesbehalve een enge zieltjeswinner. De onlangs van Brooklyn naar Rochester verhuisde artiest gelooft in de kracht van kunst. Die maakt het leven aangenamer. En waarom zou je niet zingen over de zaken die je bezighouden bij de hele leuke deuntjes die je aan het componeren bent? En waarom zou je ook niet gewoon zingen over een Little Worm. Op CD Baby omschrijft het collectief zich als Daniel Johnston meets the Carter Family at an Allen Ginsberg reading. Hoe dat klinkt? Merkwaardig en anders en toch ook als folk en country, maar dan bedoeld voor een yellow submarine vol kinderen en stadse hippies. Jesus, met klassiekerige violen, haalt in het oohoo Imagine van John Lennon aan. Unemployed is een hartverwarmend liedje over werkloosheid en ook Homeless On The Street is bijzonder sympathiek. Bogs Visionary Orchestra bestaat op deze cd in totaal uit dertien mensen. Net als Red Rooster hebben ze een geheel eigen visie op rootsmuziek. Verkrijgbaar bij CD Baby.
05/12/2009 Permalink
A. Bogs maakte eerder met BOGS VISIONARY ORCHESTRA de CD’s RECESSION SPECIAL (2003) en MALADROITS UNION (2007).
En als SWAMPBELLY maakte hij de CD COURTIER’S LAMENT (2000).