Tamelijk verrast ben ik door deze nieuwe cd van Chris Cacavas. Op handen gedragen, althans door mij, halverwege de jaren tachtig vanwege zijn piano- en orgelspel op de platen van Green On Red en – ook weer door mij – omarmd voor zijn daaropvolgende solocarrière. Bijzonder daaraan was dat Cacavas was geswitcht van toetsen naar gitaar; met zijn Junkyard Love klonk hij op albums als Chris Cacavas & Junkyard Love (1988), Good Times (1992) en Pale Blonde Hell (1994) als een incarnatie van Neil Young & Crazy Horse. Daarna werd het allemaal wat minder en leek de gedrevenheid ver uit het zicht. Met Love’s Been Discontinued (Blue Rose/Sonic Rendezvous) is daar verandering in gekomen. Dit is namelijk een schitterend album, vol gedreven countryrocksongs in fraaie popstructuren gegoten. Cacavas nam Love’s Been Discontinued op in Ludwigsburg, Duitsland met een Italiaanse bassist en een Duitse drummer. Een Duits countryrock-album dus, temeer daar Chris Cacavas in Karlsruhe woont. Dat laat onverlet dat Cacavas de Hammond laat rollen, de elektrische gitaar laat gieren en met omfloerste, bedeesde stem zijn fraai vormgegeven liedjes over het voetlicht brengt. Van meesterlijke tranentrekkers (Tell Me Everything), via catchy popsongs (Who’s Your Whore?) naar bezwerende gitaarrock (Follow Me), dit geweldige comeback-album heeft het allemaal.
03/11/2009 Permalink
Goed om te lezen dat Cacavas een positief onthaal krijgt, want meestal ervoer ik zijn cd’s als net iets te kort geschoten. Fijn deze hernieuwde impuls.