Peter Mulvey leest op Letters From A Flying Machine (Signature Sounds/Munich) enkele brieven voor die hij heeft geschreven aan een neefje. Dat pakt niet erg gelukkig uit. De verhaaltjes, met op de achtergrond het geruis zoals dat altijd in een vliegtuig is te horen, zijn niet al te bijzonder. Verbazing over alledaagse dingen. Inleving in de gedachtenwereld van een kind, het zijn kleine vertellingen die het neefje wat levenswijsheid moeten bijbrengen. En misschien volwassenen ook wel. Oom Peter is heel sympathiek, maar als luisteraar heb je het na een keer luisteren wel gehoord. Die verhaaltjes dwarsbomen het luisterplezier. Jammer, want de uiterst relaxte jazzy folk van Mulvey is beslist niet onaardig.
04/01/2010 Permalink
Ben het geheel eens met het commentaar op de voorgelezen brieven. Live werkt dat goed, heb ik ervaren in Bakkeveen. Op een cd gaat dat natuurlijk snel vervelen. Maar als je de brieven uit je Itunes gooit, houd je wel een aantal schitterende liedjes over, zoals Shoulderbirds, Mailman en Windshield. Beslist niet onaardig is dan een understatement van de bovenste plank. Ik vermoed dat een groter aantal luisterbeurten de mening zal doen kantelen.