Competitie voor Johnny Dowd! Coyote zingt nog beroerder en deze artiest uit het Amerikaanse Fairfield, Connecticut, trekt zich al evenmin iets aan van heersende opvattingen. Al Coyote Weiner hoopt met I Don’t No Who I R (eigen beheer) ook zijn luisteraars te bevrijden. Wars van compromissen is Coyote en dat hebben we graag. Zijn funky nummers stuiteren van New Orleans (de piano op het titelnummer) via een jazzy nachtclubsfeertje op Can’t Give Up The Ghost (compleet met een Eagles-achtige slaggitaar) naar de vervreemdende door piano en orgel voortgestuwde avant-americana van Lost Souls, Wyoming (met ook nog een lekker slappe gitaar). My body is here, but my mind is out the door, zingt Coyote op No Income Comin’ In en dat lijkt me een aardig adequate vaststelling. I met your pretty satin sheets and your crazy purple lights, klinkt het in het door een tuba aangevoerde Do You Really Love To Ball, waarin Coyote zich afvraagt: Do you really love to ball? / Or was it just the alcohol? / I had a real good time, but there’s something on my mind… And if you don’t give a hoot / I think your roommate is kinda cute. Invalleraar, acteur, dichter, professioneel golfspeler, verzekeringsman, verkoper van toiletpapier en nog zoveel meer is en was Coyote. Naast muziek maakt hij ook schilderijen. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie