Joe Ely mag Reckless Kelly dan wel ‘my kind of band’ noemen, voor mij geldt dat niet. Voor mijn gevoel is Reckless Kelly altijd een beetje teveel dertien in een dozijn geweest. Te weinig onderscheidend, iets te veel en te vaak platgetreden paden betredend met degelijke, gietijzeren rootsrock. Ongetwijfeld zetten ze een zaal in vuur en vlam en leveren ze goudeerlijk, zweterig top-entertainment, een topklasse-album hebben ze niet afgeleverd. Dat geldt evenmin voor Somewhere In Time (Blue Rose/Sonic Rendezvous). Het aardige is wel meer…
