Joe Ely mag Reckless Kelly dan wel ‘my kind of band’ noemen, voor mij geldt dat niet. Voor mijn gevoel is Reckless Kelly altijd een beetje teveel dertien in een dozijn geweest. Te weinig onderscheidend, iets te veel en te vaak platgetreden paden betredend met degelijke, gietijzeren rootsrock. Ongetwijfeld zetten ze een zaal in vuur en vlam en leveren ze goudeerlijk, zweterig top-entertainment, een topklasse-album hebben ze niet afgeleverd. Dat geldt evenmin voor Somewhere In Time (Blue Rose/Sonic Rendezvous). Het aardige is wel dat Reckless Kelly een heel album heeft opgenomen met composities van Pinto Bennett, een country-veteraan uit het noordwesten van Amerika, daar waar Reckless Kelly’s voormannen, Willy en Cody Braun opgroeiden. Aldus is Somewhere In Time een oprecht en goedgemaakt eerbetoon aan de muzikale helden van weleer. Het rammelt en twangt volop en de gruizige songs zijn beslist goed gezelschap voor een lange roadtrip, zodat de balans wat mij betreft naar de goede kant doorslaat. Voor de liefhebbers van ongecompliceerde, typische Austin-rootsrock is Somewhere In Time – in een fraaie verpakking – een zonder meer te overwegen aanschaf.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie