Watermelon Slim leerde zichzelf slidegitaar spelen in het bed van een veldhospitaal in Vietnam. De soldaat keerde terug in Amerika als een anti-oorlogsactivist en nam nog tijdens de oorlog een protestplaat op. Daarna nam hij allerlei baantjes en kwam ook wel eens op minder legale wijze aan wat inkomsten. Omdat hij om die reden gezocht werd in Boston verliet hij de oostkust en werd boer in Oklahoma. Hij kweekte watermeloenen en speelde de blues. Net als zijn vorige album is Ringers (Redeye/Bertus) een in Nashville opgenomen countryplaat. Lekker losjes opgenomen in dezelfde studio waar ook de soundtrack van O Brother, Where Art Thou? tot stand kwam. Watermelon Slim zingt, als je het zo al kunt noemen, alsof het sap van de watermeloenen hem langs de kin loopt. Sappig, de woorden inslikkend. Gary Nicholson, Paul Franklin, Darrell Scott, Kenny Malone en anderen zorgen ervoor dat de artiest met slidegitaar zich op zijn gemak voelt in Nashville. Niet alleen als hij eigen nummers brengt als Good Old Boys Never Change, maar ook als hij een cover doet van Soft Lights And Hard Country Music.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie