‘I wanted to get away from the Denver-name’, zo vertrouwde Thomas Jonsson mij toe. En dus verschijnt zijn nieuwe album onder het nom de plume I’m Kingfisher. Jonsson heeft mij niet helemaal duidelijk kunnen maken waarom dan deze naam, maar wel duidelijk is dat Arctic (Playground) een flinke muzikale koerswijziging is. Weet u het nog? Al in 2003 waren we razend enthousiast over Jonssons fenomenale countryrock, wat in 2005 culmineerde in het bescheiden meesterwerk Barely Touching It. De vervolgplaat in 2007 leek het heilige vuur een beetje te missen, maar ondertussen deed de Zweed wel talloze malen Nederland aan, tijdens welke gelegenheden ik de sympathieke singer-songwriter regelmatig ontmoette. Ik ben dan ook lichtelijk bevooroordeeld als ik beweer dat Arctic een zeer geslaagde koerswijziging is. Jonsson heeft zijn Neil Young-achtige, slepende countryrockstijl verlaten ten behoeve van een meer folky, atmosferisch geluid. Zijn stem is meermalen gedubbeld zodat Jonssons muziek zich in de omgeving bevindt van The Low Anthem, Fleet Foxes en Mumford & Sons. Lichte electronica vermengt zich voorts op de veelal schitterende, rake liedjes met de organische kracht van mandoline, akoestische gitaar, cello, orgel en flugelhorn. En altijd is daar als lichtend baken de elektrische gitaar van Carl Edlom. Arctic is een bijzonder sfeervol winteralbum en, zoals reeds gememoreerd, een zeer geslaagde koerswijziging. O ja, op 14 februari komt Arctic in Nederland uit.
07/01/2011 Permalink
Heb deze cd al een tijdje en hij is geweldig.