Hoewel ik niet snel warm loop voor een cd met daarop een cover van Elmore James’ uitgewoonde Dust My Broom, moet ik zeggen dat de Chris Bergson Band zijn blues subtieler en soulvoller serveert dan menig contemporain bluesartiest. Om te beginnen heeft Bergson een geweldige stem die het midden houdt tussen Paul Weller en John Hiatt. Daarbij grijpt Bergson op Imitate The Sun (2 Shirts Records/Bertus) ook naar muzikale middelen als soul, mod en pop. Bergsons muziek als blues betitelen is dan ook te kort door de bocht, temeer daar Bergson ook jazzy en funky accenten in zijn liedjes aanbrengt – al hoeft dat niet zo voor mij. Toch heeft Imitate The Sun doorgaans een aantrekkelijke (retro)sfeer en is het plaatje uitermate geschikt voor een lekker lome zomermiddag. De muzikale omlijsting is ingehouden en geserreerd; Bergsons stem voortreffelijk en diens gitaarspel vloeiend en met een prachtig warme toon. Tegenover de net te vaak geëtaleerde cocktail jazz-lamlendigheid staan ook hoogtepunten: ballad Shattered Avenue; rhythm & blues-stomper Hello Bertha; en de sterke cover van Dylans Standing In The Doorway.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie