Van de Canadees Lee Mellor verscheen in 2007 een briljant debuut, maar Ghost Town Heart leverde hem weinig op. Dat was teleurstellend, bovendien kampte Mellor anderhalf jaar met chronische pijnen nadat er (waarschijnlijk) resten van verband op een zenuw drukten, nadat hij was geopereerd aan zijn been. Lose (eigen beheer) is het tweede wederom briljante album van Mellor. De Canadees besefte dat het belangrijker is om een plaat te maken waar hij wederom helemaal tevreden over zou zijn, dan toegeven aan de wetten van de commercie. Trots zijn op jezelf ondanks alles, dat is ook het grote thema van de tien liedjes. Lose begint met Suzy Blue Eyes, op de website van Mellor adequaat omschreven als een uptempo twangy driving song, propelled by banjo, fiddle and electric guitar. Nevada The Cruel heeft door de drums het ritme van reggae in de stijl van 10cc. Met een geweldig intermezzo met belgerinkel en een trompet. A Favourite Whore gaat over een onverbeterlijke hoerenloper. Vanaf de eerste woorden hang je aan de lippen van Mellor. Ridin’ up through Crazy Horse / Walkin through tthe swingin’ doors / Broke again and feelin’ sore / I’m off to see my favourite whore. Het genot wordt vergroot door de glijdende noten van steelgitaar. Gloeiende powerpop barst los in Texas Anarchist Radio. Het begint met het zoeken langs de radiostations. Firebird is een autorit met spookachtige gitaar, alsof het een song is van Chris Isaak. Of iets van Twin Peaks. Het gaat over een vlucht voor het leven. Met een fraai koortje ook. Something’s Gonna Change is Mellors bijzondere interpretatie van bluegrass. Refugees is een liedje over Juarez in de stijl van Tom Russell en dus erg goed. Een oude saloonpiano en mondharmonica zijn bepalend in The Cyclone, een liedje waarbij Mellor zich baseerde op The Hurricane van Bob Dylan, maar hij gaf het zijn eigen twist. Het titelnummer Lose is een liefdesliedje vol vertwijfeling met een fijne beat. Het afsluitende This Faithless Prayer is een gospelsong voor atheïsten dat eindigt met een uit de tenen komend hallelujah! Geweldig einde van een geweldige plaat. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Dit schreven we in 2007 over het debuut Ghost Town Heart, dat eveneens vijf sterren kreeg: Lee Mellor is een eersteklas verhalenverteller die regels schrijft die onmiddellijk gaan leven en zelfs als je die regels alleen maar leest, gaan ze al als muziek klinken. Lee Mellor voorziet die prachtige teksten van pakkende melodieën en voert ze uit met een stel begeleiders die precies dat doen waar een nummer om vraagt. Lee Mellor is een 25-jarige Canadees die met Ghost Town Heart (eigen beheer) een plaat heeft gemaakt waar geen rootsliefhebber omheen kan. Lee Mellor, die overigens werd geboren in Engeland maar op jonge leeftijd met zijn ouders naar Canada emigreerde, stond er op dat hij met zijn debuut direct een perfecte plaat zou opleveren. Eigenlijk een onmogelijk doel, maar verdorie nog aan toe, het is hem gelukt. Er is werkelijk helemaal niets aan te merken op deze plaat. Zoals gezegd, Mellor schrijft gouden regels, wat al blijkt uit een songtitel als The Greatest Killer In A Small Town. De cd-titel komt uit het nummer Tumbleweed: She rolls through my ghost town heart like tumbleweed. Mellor zingt diep vanuit zijn keel en tegelijkertijd nasaal; toch komt elk woord er helder en duidelijk uit. Noem hem een Bill Morrissey met geldingsdrang of een Bill Curry (Red Star Belgrade) met souplesse. Afwisselend is deze cd ook, wat mede te danken is aan het uitgebreide instrumentarium dat wordt ingezet. Big Rusty Hammer begint met een aanzwellend orgel en eindigt met gepassioneerde zang die lijkt op het beste van Dan Stuart bij Green On Red. In Blow My Heart Out Of The Night is het een fraaie mondharmonica en in de klassieke countrydeun Ain’t No Whiskey zowel een piano als een pedal steel, terwijl er aan het eind ook nog een tuba opduikt. Jessie Hynes is het soort honky tonk waar Jesse Dayton sterk in is. En dan zijn er nog de koortjes. In Gravedigger Blues klinkt het als Fleetwood Mac (schrikken is niet nodig) en in Girl On The Highway als 10 CC (idem), maar ook als indianenzang. Topplaat! Verkrijgbaar bij CD Baby.
19/10/2011 Permalink
mooie plaat en ook nu al te downlaoaden bij i-tunes…..
22/10/2011 Permalink
John, een mooie ‘sfeervolle’ recensie!
Maar… 5***** voor Lose?
Zullen we er *** van maken?