Kris Delmhorst – Toby – Maria Muldaur – Annis Brander – Blame Sally – Fiery Blue – Simone Stevens
De powerpop van The Cars is eind jaren zeventig in Nederland beduidend minder populair dan in thuisland Amerika. Daar scoort de band grote hits. Elf van die oorspronkelijk met veel synthesizers vormgegeven nummers krijgen nu een heel ander jasje aangemeten door Kris Delmhorst op Cars (Signature Sounds/Munich). Best aardig, maar ook niet meer dan dat. De wat vlakke stem van Delmhorst geeft de liedjes niet veel extra’s mee.
De Australische Toby zorgt voor een zeer aangename verrassing op de eerste nummers van Sleeptalk (eigen beheer). Country met bluesy tonen als een Lacy J. Dalton op Again. En Won’t Be A Fool is daarna schitterende countrysoul. Helaas wil Toby nog veel meer bewijzen op dit album. Birthday Blues is vervelende big band van het brave soort dat past in een spelletjesprogramma van de Avro of zoiets. Ze probeert ook nog het chanson en nog het een en ander. Doodzonde, dit had gewoon een ep met louter countrysoul moeten zijn.
Dan toch veel liever Steady Love (Stony Plain/Continental Record Services/Munich) van veterane Maria Muldaur. Die beperkt zich weliswaar tot covers, maar het materiaal vormt wel een eenheid. Muldaur keert terug naar New Orleans voor een cd vol swampy blues, funk en soul. Opgenomen met leden van Neville Brothers en Subdudes en nog wat cracks uit Crescent City. Dochter Jenni Muldaur zorgt voor harmonieën op twee liedjes.
De Zweedse Annis Brander brengt op Glass People In The Woods (Lonely Road Records) vlotte folkpop. Haar liedjes blijven wel erg netjes en ook een beetje dertien in een dozijn. Het is meer pop dan country. En erg alternatief is het ook al niet. Het album werd overigens wel zoveel mogelijk live ingespeeld in de studio. Niettemin blijft het allemaal nogal liefjes.
Speeding Ticket And A Valentine (Ninth Street Opus) is wel een aardige cd-titel, maar Blame Sally heeft toch moeite om te overtuigen met dit album. De americana van de vier Californische vrouwen lijkt vooral gemaakt voor een wat groter publiek. Vlotte deunen met een beat die de rootsinstrumenten die worden gebruikt nogal overstemmen.
Our Secret (Doubloon Records) is de tweede cd van Fiery Blue, het bijzondere samenwerkingsverband van producer en multi-instrumentalist Gabe Rhodes (Texas), zangeres Simone Stevens (New York) en songschrijver Paul Marsteller (Californië). Atmosferisch en licht rootsy net als het debuut.
Van Simone Stevens verscheen bovendien Right On Time (eigen beheer). De collega’s van Fiery Blue zijn er niet bij, dit album werd met andere musici opgenomen in Brooklyn. Ze haalt wat meer capriolen uit met haar stem. Vliegt op het eerste nummer Let Me In de hoogte in als Kate Bush, maar dat valt nog niet mee. Het is net als bij Annis Brander allemaal wat te mooierig.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie