Van Wovenhand verscheen eerder dit jaar het geweldige Live At Roepaen, met opnamen van een concert in december 2010 in het Limburgse Ottersum. Dat was een soort afscheid, want sindsdien is de band rond David Eugene Edwards uiteen gevallen. Pascal Humbert, de Fransman die daarvoor ook al met de Amerikaan samenwerkte in Sixteen Horsepower, leidt tegenwoordig met zijn vader een wijngaard. Van de oude bezetting hield Edwards op The Laughing Stalk (Glitterhouse/Munich) alleen drummer Ordy Garrison over. Nieuw zijn gitarist Chuck French en bassist Gregory Garcia. Is er wat veranderd? Ja en nee. Als vanouds is de sound intens en hypnotiserend. Dat kan ook bijna niet anders met die bezwerende zang van Edwards. Maar nog niet eerder klonk Wovenhand zo heavy. Die loodzware aanpak is het werk van producer Alexander Hacke, die eerder geluidsmuren optrok bij Bad Seeds en Einsturzende Neubauten. Benieuwd hoe dat gaat vallen op een festival als TakeRoot.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie