Een optreden van Malcolm Holcombe is als een woeste rivier. Je verwacht dat de Amerikaan elk moment kopje onder zal gaan in een maalstroom aan emoties. Constant wippend op een stoel gedraagt hij zich als een gestoorde zwerver. Maar wel een die briljante liedjes schrijft. Op de hoes van Down The River (eigen beheer/Rough Trade) houdt hij het hoofd net boven water, maar zo te zien is hij nu toch echt reddeloos verloren. Dat blijkt heel erg mee te vallen. Op zijn nieuwste album wordt Holcombe bijgestaan door de eredivisie van de americana. Wat te denken van instrumentalisten als Ken Coomer, Tammy Rogers en Darrell Scott? Emmylou Harris en Steve Earle zingen ook nog even mee. Zijn collega’s overladen hem al zijn ganse loopbaan met loftuitingen. Ondertussen blijft hij zijn eigen ding doen, dus ook in dit gezelschap blijft hij grommen als een waakhond aan een ketting. Vanaf 21 oktober in het land. Tip voor zaaleigenaren: geef hem een stevige stoel! Zie de agenda.
17/10/2012 Permalink
Een live concert van deze man is een belevenis. Met zijn wat onbeholpen en sjofele voorkomen, zijn gruizige stem en zijn fantastische gitaarspel pakt hij in ieder geval mij helemaal in.
We zouden hem meer moeten kunnen zien in Nederland. Bij het laatste concert van hem waar ik bij was, zaten welgeteld 23 mensen…Zonde…