Dat Ryan Adams een van de belangrijkste vertolkers binnen de alternatieve alt.countrywereld is staat buiten kijf. Het is dan ook niet verwonderlijk dat iemand de moeite heeft genomen een soort biografie te schrijven. David Menconi is een journalist die onder meer schreef voor No Depression. Uit dien hoofde heeft hij Adams diverse malen geïnterviewd.  Op basis van die interviews en gesprekken met mensen die in het verleden met Adams te maken hebben gehad schetst hij in het boek, simpel getiteld Ryan Adams, een portret van de singer-songwriter. Maar de ondertitel Losering, A Story Of Whiskeytown, geeft al aan dat het zwaartepunt van het boek ligt op de periode voor Adams op het solopad ging. Deze keuze is ingegeven voor het feit dat Adams sinds de herfst van 2001 niet meer wilde praten met de schrijver van het boek. De reden daarvan is Menconi niet duidelijk maar hij vermoedt dat het te maken heeft met een niet enthousiaste recensie die hij schreef over het tweede soloalbum Gold. In elk geval heeft hij sindsdien, behalve in een paar emailwisselingen, geen contact meer met Adams gehad. Onder die omstandigheden lijkt het mij juist dat hij zich beperkt heeft tot de jaren voor 2001. Maar jammer is het wel. Gelukkig valt er over die eerste jaren genoeg te vertellen.
Het beeld dat uit het boek naar voren komt is dat van een extreem getalenteerde songwriter die de liedjes bij wijze van spreken uit zijn mouw schudt. Aan de andere kant leer je Adams ook kennen als iemand die moeilijk met de druk om kan gaan en zich verliest in drank en drugs en alle ellende die daarmee gepaard gaat. Bij tijd en wijle een walgelijk irritant ventje die shows verkloot. Gewoon, omdat het kan. Maar ook iemand die zijn emotionele ervaringen weet te vangen in prachtige nummers. Iemand ook die geen gemakkelijke jeugd heeft gehad en een turbulent liefdesleven. Door de beschrijving van Menconi ga je weer anders luisteren naar die drie platen van Whiskeytown: Faithless Street, Strangers Almanac en Pneumonia.

Menconi heeft met dit boek niet de definitieve biogafie van Adams’ leven tot nu toe gegeven. Dat kon, gezien de eerder hierboven geschreven omstandigheden, ook niet (Adams heeft ook geprobeerd mensen ervan te weerhouden met Menconi te spreken). Het boek is meer een persoonlijk kijk geworden op een belangrijke vormende periode in Adams leven. Een boek dat ook mbt die periode nog ommissies heeft. Zo is mij bij voorbeeld niet precies duidelijk geworden waarom de punkrocker Adams ineens een countryrocker wordt. Wel is een mooi inkijkje gegeven in het leven van Adams in zijn tijd in Whiskeytown, zijn leven in Raleigh, North Carolina en worden achtergronden bij bepaalde liedjes gegeven. Menconi heeft bovendien inzichtelijk gemaakt hoe het kan dat Adams in de latere jaren ineens met vreselijke metalplaten en -nummers op de proppen kwam.
Maar het belangrijkste van het lezen van dit boek is dat het me weer heeft laten genieten van het beste wat Adams ooit heeft gemaakt: zijn muziek met Whiskeytown.

Ryan Adams door David Menconi, University Of Texas Press