Met een hart vol hellevuur scheuren The Floorboards door hun thuisstaat Virginia. En ze voelen zich er prima bij in hun Devil’s Cadillac. The Floorboards (eigen beheer) is zo’n fijne plaat waaraan alles klopt op het gebied van altcountry. Dat valt al af te lezen aan de veelbelovende songtitels. Want Woman Named Whiskey, Pistol And A Bottle, Tobacco, Muscadine Wine, Cecelia, Rhododendron Ridge, Wine And Wheels, het zijn stuk voor stuk nummers waarin wat gebeurt. De liedjes spelen zich vooral af in de eigen omgeving. Ook al zijn ze soms behoorlijk zat van hun thuisstaat. ‘These tobaccofields ain’t got no shade’, klagen ze op Tobacco, terwijl die velden overal aan weerszijden van de weg liggen. Als ze Virginia al eens verlaten is het wegens een vrouw, Cecelia in dit geval. Het zijn bekende thema’s die The Floorboards brengen en dat is alleen maar een aanprijzing mocht iemand daar aan twijfelen. Matt Browning (gitaar, zang) is de tekstschrijver. Verder bestaat de band uit Bob Chew (steelgitaar), Patrick Turner (fiddle, mandoline, zang), Jake Dempsey (bas) en George Penn (drums). Geen sterren van formaat, gewoon vijf kerels die af en toe in een bestelbus stappen om ergens in Virginia of buurstaten West Virginia of North Carolina op te treden. Dit in eigen beheer uitgegeven album zou ze verder moeten brengen. Verkrijgbaar bij CD Baby.
02/05/2013 Permalink
Voor mij, duidelijke invloeden van The Drive-By Truckers
02/05/2013 Permalink
Misschien ligt het aan mij (waarschijnlijk wel) maar heel veel van de cd’s die hier gerecenseerd worden vallen in de categorie 13 in een dozijn. Dit is weer zo een: niks mis mee maar dat is het hem juist: was er maar iets mis mee. Maar dit is weer zo’n plaatje met een paar leuke liedjes die nergens iets eigens hebben of je diep in je hart (of ziel) raken. Prima gemusiceerd, niets op aan te merken maar ik heb het allemaal al 1 miljoen keer eerder gehoord. Nergens hoor ik een soort dwang om zich via muziek te uiten en het onderste uit de eigen kan te halen. Een soort Top 40 altcountry. Kortom: ik heb er geen 4 sterren voor over.
04/05/2013 Permalink
Waarom moet altijd alles maar weer vernieuwend zijn,of het onderste uit de kan gehaald moeten worden als band zijnde, zoals John het al aanhaalt in zijn recensie, er is niks mis met 5 gasten die er lol in hebben om muziek te maken, we zijn nu eenmaal niet allemaal behept met bv het Bob Dylan virus om over alles maar zo moeilijk mogelijk te duiden in liedjes.
Dit is gewoon een lekkere cd, en ja zo zijn er in de VS nog tig van dit soort bandjes, en dat maakt het ook leuk, elke week naar een band gaan kijken die dezelfde muziek maakt maar als band een andere naam draagt, heerlijk.
Een glas whisky in de ene en een peuk in de andere hand op een saaie zaterdagavond in Nederland, lang leve de 13 in een dozijn bands uit de VS!
05/05/2013 Permalink
Ik drink liever een glas whiskey bij een goeie band met wat heilig vuur in zn donder dan weer zo’n bandje dat voortkabbelt, maar goed ‘ieder zn eigen’
07/05/2013 Permalink
Heb je gelijk in, David, maar op zijn tijd heb ik dat ook niet, dan voldoet een cd waar 5 vrienden geinige muziek maken wat inderdaad lekker voorkabbelt met een lekkere whisky in de hand.
Soms pak ik een Dimple en dan wil ik nog weleens een cd opzetten van een band die me op scherp zet, en een andere avond pak ik een simpele Glenfiddich en dan mogen bands als Floorboards hun best doen op de koptelefoon.
Niks mis mee, toch?
07/05/2013 Permalink
Helemaal niets mis mee Paul, bij altcountry pak ik trouwens liever een Jack Daniels (de Schotse single malts bewaar ik graag voor met vrienden): feit blijft wel dat het leven te kort is voor middelmatigheid. Dus liever het heilige vuur dat wat mij betreft ook tegelijk entertainend en ontspannend kan zijn (de boog hoeft inderdaad niet altijd gespannen te zijn). En als voorbeeld van een cd die dat wel heeft: Semi-Twang (ook op deze site gerecenseerd): net even wat scherper en spannender dan de heren Floorboards.
07/05/2013 Permalink
Maar als je alleen maar het beste, scherpste en origineelste draait dan wordt dat ook vanzelf middelmaat. De Floorboards zijn daarom ideaal om wat gas terug te nemen. Ook ik vind de Floorboards niet van de buitencategorie, maar voor een keer is er helemaal niks mis mee.
09/05/2013 Permalink
Dat “moet” je even toelichten Hendrik. Hoezo word het beste, scherpste en origineelste vanzelf middelmaat als je dat alleen draait?
09/05/2013 Permalink
Nou als je alleen maar je favorieten draait dan wordt dat op den duur ook gewoontjes. Ik moet soms verpicht op mijn werk naar Q Music luisteren. Daar word ik niet vrolijk van, maar als ik dan mijn eigen muziek weer kan draaien dan waardeer ik dat weer des te meer. Maar ook van mijn eigen favoriete artiesten draai ik ook wel de mindere platen om zo hun beste albums weer op waarde te kunnen schatten. 1 keer in de week patat is lekker, alle dagen patat wordt vervelend. Zo bedoel ik dat.