Aziatische americana! De zes leden van Run River North zijn van Zuid-Koreaanse afkomst en maken de Amerikaanse droom van hun ouders waar met de succesvolle opmars die ze al hebben gemaakt. Het debuut Run River North (Nettwerk/Munich) bevat liedjes die overstromen van enthousiasme. Veel oohoohooh vooral. De plaat begint er zelfs mee. Dat eerste nummer heet Monsters Calling Home, zoals de band zich voorheen noemde. Indiefolk in een productie die neigt naar de jaren tachtig. Daarmee is echter lang niet alles gezegd. In de songstructuur van het fraaie Growing Up valt iets te ontwaren van de invloed van zowel Tim als Jeff Buckley. Mooie samenzang trouwens, iets wat ook al was opgevallen in Lying Beast. Producer Phil Ek (Fleet Foxes, Band Of Horses) zag de uitdaging wel in de fraaie harmonieën en de dynamiek van het zestal (vier mannen, twee vrouwen). Run River Run heeft een mooie melodie waarbij de uiterwaarden bijna overstromen van geluk. Hoewel, geluk? De teksten zijn soms wat raadselachtig. ‘Mother’s crying out with a different kind of sadness’, zingen ze op het nummer.’Shake it out, my bones are rattling’, van In The Water gaat over de dood en toch klinkt het opzwepend. Soms kiest de band toch ook voor traag en gedragen zoals op slotnummer Banner. Met desondanks wederom een oohoohoooooh. Denk bij de aparte sound van deze Aziatische americana vooral aan een band als Poi Dog Pondering.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie