Festivals, we krijgen er in Nederland maar geen genoeg van. Ze springen, vooral in de zomermaanden, als paddestoelen uit de grond. Helaas zijn er maar weinig festivals waarop americana en rootsmuziek in het centrum staan. Ja, Take Root en gelukkig binnenkort ook het Ramblin’ Roots festival (18 okt). Verder is het toch zoeken naar een speld in een hooiberg als je een beetje echt goede muziek wil beleven. Hoe jaloers kijk ik dan ook naar de inwoners van San Francisco die in hun Golden Gate Park naar Hardly Strickly Bluegrass kunnen, een driedaagsfestival, ieder jaar in het eerste weekend van oktober, waarop op 5 podia grote namen in de rootsmuziek komen optreden. Dit jaar b.v. Lucinda Williams, Ryan Adams, Emmylou Harris, Steve Earle, zijn zoon Justin Townes, Conor Oberst, Dawes, John Prine en Buddy Miller had gedurende de zaterdag een heel eigen podium waarop hij met diverse artesten optrad. Ga zo maar door. En het is, dankzij de gulle gaven van wijlen Warren Hellman, nog eens gratis ook. Ik durf dan ook wel de stelling aan dat dit het beste rootsfestival ter wereld is.
Maarja, niet om de hoek dus. En het is niet velen gegeven dat ze daar vanuit onze Lage Landen eventjes heengaan. Gelukkig denken de organisatoren van HSB ook aan de thuisblijvers. Gedurende het festival zijn veel liveoptredens via livestreams te volgen. En ook achteraf zijn deze optredens vaak nog te bekijken. Zo kun je van deze editie bij 
voorbeeld nog John Prine zien (met mooie verhalen tussen de blue grassnummers door), of ras-entertainer Chris Isaak, of Lucinda, Steve Earle ook. Het intrigerends vond ik The Lone Bellow. Wat een enthousiaste jonge honden. En als je eens wat nieuws wil ontdekken bekijk je b.v. Johnnyswim of Tweedy (ik weet: niet echt nieuw). Er is genoeg te kiezen, maar als je er dan helemaal doorheen bent kun je op de site van HSB ook nog optredens van de editie van vorig jaar vinden. Overigens hangt de kwaliteit van de beelden een beetje af van de snelheid van je internetverbinding. En de regie van de opnames is niet echt spannend te noemen. Gewoon de optredens vanuit 2 of 3 camerastandpunten. Terzijde: voor een echt mooie concertregistatie verwijs ik naar deze opnames van het optreden van Great Lake Swimmers in Massey Hall in Toronto. Maar voor een goede indruk van dit jaloersmakend mooie festival zijn de beelden die je kan vinden op de pagina van HSB een uitstekend middel. Ik ga toch maar eens sparen. To make a dream come true. Of zijn er nog betere festivals?
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie