Via een baantje op de postkamer bij Capitol/EMI verzeilde Peter Blachley in de wereld van de video. Hij maakte filmpjes voor uiteenlopende artiesten als Stray Cats, George Thorogood en Duran Duran. Op zijn vijftigste verliet hij de muziekindustrie en begon een galerie met foto’s van rockartiesten aan de muur. De gerenommeerde fotograaf Henry Diltz werd er een van zijn partners. Ook op Nevada Sky (eigen beheer) maakt de Amerikaan gebruik van zijn contacten. Zo verzamelde hij mensen als Chris Masterson en David Mansfield om zich heen. Die kunnen dit debuut van Blachley niet redden. Masterson haalt niet het onderste uit de kan op I Call Your Name. Het nummer van Willy DeVille is de enige cover. De eigen liedjes van Blachley zijn net niet bijzonder genoeg. Best aardig, maar ook niet meer dan dat. De teksten zijn te vanzelfsprekend. Te zalvend ook, zoals bijvoorbeeld Love Is Eternal. De ouderwetse countryrock mist een vonk. De twang van Angeleena klotst langs de Caraïbische kust. Commercieel als popmuziek uit Volendam. Een beetje als Chris Isaak, maar ontdaan van de factor cool. Mansfield speelt mandoline op Soho Sunday Morning, over een meisje van 18 uit Ohio dat naar New York is getrokken om de liefde te ontdekken. Aardig gegeven, maar veel te sentimenteel uitgewerkt. Verkrijgbaar bij CD Baby.
03/04/2015 Permalink
Hugo en John, dat jullie zelf beslissen welke cd’s jullie recenseren en welke jullie links laten liggen, mogen jullie zelf weten. Nou ja, een beetje dan. Jullie grossieren de laatste tijd in nondescripte recensies van mediocre artiesten, waarbij je totaal niet de behoefte krijgt om die desbetreffende cd ook eens zelf te gaan beluisteren. Geven jullie mij nu eens één goede reden om de laatste cd van Cracker (de beste plaat van 2014) en de nieuwste van Cody Canada (de tot nu toe beste plaat van 2015) onbesproken te laten. En zo kan ik nog wel een aantal ‘juweeltjes’ opnoemen die jullie aan je deur voorbij hebben laten gaan. Zijn er soms maatschappijen die jullie geen gratis exemplaar opsturen? Graag eens een houtsnijdende reactie.
03/04/2015 Permalink
Paul,naar mijn bescheiden mening behoren de artiesten die jij noemt ook tot de categorie mediocre…..zo zie je maar dat het weinig zin heeft om de discussie die jij wil starten te gaan voeren.
Over smaak valt niet te twisten…laten we dat dan ook niet doen.
04/04/2015 Permalink
Theo, weet je wel wat mediocre betekent? Vind jij Cracker en Cody Canada niet bijzonder? Laat eens weten: wat vind jij dan top, momenteel? En die dooddoener dat over smaak niet te twisten valt, bestrijd ik enigszins. Een leuke discussie voeren waarom de een een plaat wel goed vindt en de ander niet, moet toch mogelijk zijn? Jij praat toch ook met vrienden over muziek? Welnu dat is al een vorm van twisten, in de positieve zin des woords. Bovendien, het gaat mij er meer om wat het beleid is om sommige cd’s wel en andere (in mijn ogen) top-cd’s niet te bespreken. Daar wil ik graag een antwoord op, en iets meer dan alleen maar de tekst: ‘dat bepalen wij.’ Je moet het ook zo zien: ik vind het leuk om diverse sites met veel recensies te lezen. Als het me allemaal niets kon schelen, dan zou ik hier niet in de pen zijn geklommen.
04/04/2015 Permalink
Cracker de beste van 2014 Paul? Ik vond het album een verzoeking eerlijk gezegd. Eerst een dik half uur volstrekt kleurloze doorsnee rock en daarna een countrygedeelte dat wel aardig is, maar nog steeds niet bijzonder. Dan heb ik het nog niet eens over de kleurloze zang. Dan duren 70 minuten erg lang. Ik vind dit album van Peter Blachley niet bijzonder, maar het klinkt een stuk lekkerder dan Cracker. Vind ik dan.
Ik vind de kritiek op het niet bespreken van een aantal toppers niet helemaal terecht. Ze doen het grotendeels met zijn tweetjes. Dan is het niet te doen om alles bij te houden. En zij willen ook nieuwe artiesten ontdekken en dan zal je ze toch eerst moeten horen voor je kan weten of het een topper is. En als dan blijkt dat het niet geweldig is dan moet je dat op kunnen schrijven lijkt mij. Af en toe komt er wel eens een artiest voorbij die je in mijn ogen niet kan negeren. Ik noem een Daniel Lohues, maar ik heb begrepen dat van Lohues nooit een recensie exemplaar aan hen is toegestuurd. Jammer als dat de reden is, maar het is niet anders. Je kunt nou eenmaal niet alles hebben.
05/04/2015 Permalink
De reden waarom ik deze en andere sites lees,is om geattendeerd te worden op wat er zoal verschijnt. Vervolgens ga ik,als de recensie me nieuwsgierig maakt,luisteren.
De mening van de recensent interesseert me verder niet.
Ik bepaal,omdat het altijd zo persoonlijk is,zelf wel wat ik ervan vind en of ik tot aanschaf overga.
Over vele titels,die hier om wat voor reden niet aan bod komen,lees ik elders wel weer iets….al met al maak ik me dus niet druk over wat hier al dan niet besproken wordt.
05/04/2015 Permalink
Volgens mij heb ik je laatst om een reactie gevraagd in eenzelfde discussie Paul, maar geen reactie van jou gekregen. Graag een houtsnijdende reactie hierop.
05/04/2015 Permalink
Klopt niet wat je zegt, Arjan. Onder de eensterrenrecensie van Casey Weston heb volgens mij op alles gereageerd, waarop ik kon reageren. Heb ik een vraag van jou over het hoofd gezien? Stel ‘m gerust opnieuw. Dan ga ik vast wat hout snijden.