Bob Bradshaw is een Ier die al een tijdje in het Amerikaanse Boston woont. Hij heeft op Whatever You Wanted (Fluke Records) de beschikking over de uit die stad afkomstige meestergitarist Duke Levine. In het begeleidende schrijven van de promo-afdeling wordt vanzelfsprekend gewezen op diens inderdaad schitterende gitaarspel. We horen een bluesy slidegitaar op Losing You, terwijl zijn spel op Crazy Heart donker en spookachtig is. In dat schrijven worden vervolgens de andere instrumentalisten genoemd. De cello en fiddle van Duncan Wickel, de trompet van Scott Aruda en de trombone van Joe Stewart op A Fool Who Cries. De twin fiddles van Chad Manning op Go Get Along. Pas als allerlaatste wordt drummer/percussionist Francisco Mata genoemd. Diens rol verdient eerlijk gezegd meer aandacht. De eerste nummers zijn vooral door zijn inventieve drumspel uiterst geslaagd. Hij schept ruimte en dat mooie open geluid op The Start Of Nothin’ geeft Bradshaw de gelegenheid om te imponeren als een beheerste singer-songwriter met soul in zijn donder. Ook op Whatever You Wanted, waar de band bijna in een trance raakt, en Crazy Heart bepaalt Mata de maat der dingen. Dat laatste nummer transporteert hij zelfs naar het terrein van Joe Henry. Op Sparrow speelt de cello met Norwegian Wood van The Beatles. Halverwege de plaat is de jazzy countrypolitan van Dream wel erg netjes, een opmerking die herhaald kan worden bij Go Get Along. De western swing van dat nummer past meer bij glanzende veterschoenen dan cowboylaarzen met uitbundige stikselpatronen.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie