De ratten in de schuur zijn verdwenen. Op Nooit Genoeg (Bastaard Platen) heeft Jeroen Kant de beschikking over vaklui als Mathijs Leeuwis (pedal steel, bariton & elektrische gitaar, koortjes) en Gabriël Peeters (drums, percussie, piano, orgel, koortjes). Verder heeft Kant (zang, akoestische en elektrische gitaar) Judith Renkema (contrabas, basgitaar, koortjes) aan zijn kant staan. De Brabander is professioneler geworden. Toch knarst het nog altijd in zijn liedjes en dat is niets minder dan een zegen. Kant begeeft zich over het Oude Kronkelpad. Hij denkt na over zijn fouten en probeert troost te vinden in de whisky en de wijn. Maar hoeveel hij ook kan drinken, het zal nooit voldoende zijn. De pijn van een foute beslissing. Ooit. Ook Halve Cent gaat over spijt. Een Zucht handelt over een goeie vent die heel zijn leven voor zijn baas op zijn knieën in de modder ligt. In Wat De Boer Niet Kent maken we kennis met een boer die alleen maar spek en bruine bonen vreet. Kant houdt van eerlijke eenvoud. Hij schuwt ook grote vraagstukken niet. De Hemel Huilt begint met ‘Het bos gekapt / Het woud verwond / Kapot getrapt / Tot aan de grond’ en eindigt met ‘Te groot geleefd / Ons nest bevuild / De aarde beeft / De hemel huilt’. Het is een bluesy nummer, dat tegelijkertijd heel gelikt klinkt. Een beetje als Fleetwood Mac op Rumours. En soms houdt Kant zichzelf en de wereld een beetje voor de gek. Van Leugens in zijn relatie wil hij niets weten. Van de grote wereld maakt hij in Bedot & Voorgelogen een plek waar Palestijnen en Joden samen dansen door de straat.
10/01/2016 Permalink
nooit eerder van gehoord, maar is best wel boeiend