Indierock in vele variaties biedt Human Performance (Rough Trade/Konkurrent) van Parquet Courts. Met Dust beginnen ze helemaal goed alsof ze Meat Puppets zijn. Het titelnummer is witte soul uit de sixties met wat echo’s van ELO. Vreemde combinatie? Prima, dat maakt deze plaat zo spannend. Het nummer gaat namelijk ook nog eens over in felle, dwarse indierock. Outside wordt gekenmerkt door zeurderige zang, waarna I Was Just Here een punky omschakeling kent. Paraphrased houdt het midden tussen Radiohead (beginperiode) en Talking Heads met een flinke portie wanhoop in de zang. Of is Pixies een beter vergelijking? Met One Man No City brengt de groep ons naar het New York van Railroad Jerk. Aan die laatste band doet de uit Brooklyn afkomstige Parquet Courts ons vaker denken trouwens. En ook aan dat andere bandje uit diezelfde stad: Velvet Underground. Dertien nummers lang spannende muziek, waar op een onbewaakt ogenblik ook zomaar opeens een vibrafoon kan klinken. Postpunk en roots bijten elkaar niet in de handen van deze inventieve music, die prima popliedjes weten te schrijven.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie