Op het fantastische in 2015 uitgekomen album Over Yonder van Jack Hustinx and the Southern Aces had Malford Milligan een prominente bijrol. Op Life Will Humble You (Royal Family Records/Suburban) heeft de Texaan de hoofdrol. Hoewel, bij Malford Milligan & the Southern Aces is wel heel duidelijk sprake van synergie. Met andere woorden: de geweldige soulzanger Milligan komt helemaal tot zijn recht in de gloedvolle omgeving van zijn Nederlandse band. Dat is een niet te onderschatten wapenfeit van Jack Hustinx (productie, arrangementen, meer…

Dat menig americanaliefhebber een zwak heeft voor de blues mag algemeen verondersteld worden. Vandaar dat op deze site ook wel eens een bluesplaatje besproken wordt. Zo is in het verre verleden ook wel eens een album van de Noorse one-man blues machine Bjorn Berge hier tegen het licht gehouden. Als zijn nieuwste werk, Who Else (Blue Mood Records/PIAS) bovendien wordt aangeprezen als “everything from blues and rock to americana en even country”, dan raken we nieuwsgierig. Maar: het is niks. Ja, een betrekkelijk vervelende funky variant meer…

In 2015 was ik behoorlijk ondersteboven van Lower Alabama: The Loxley Sessions van Edward David Anderson. Dat was een album met dat losse dat het beste werk van Doug Sahm kenmerkt. Chasing Butterflies (Black Dirt Records) heeft dat minder. Er staan weer uitstekende nummers op, het klinkt allemaal net iets professioneler en dat had voor mij niet gehoeven. Harmony gaat gepaard met een lichtvoetig gitaarloopje, maar het herbergt ook wat disco. En verder past het heel goed naast het werk van Jason Isbell. Dat is ook het geval op The Ballad Of Lemuel Penn, over meer…

Hangen op de noten, dat is misschien wel een van de grootste bekoringen van rootsrock. Op On (Butler Records/Bertus) leunen de bandleden van Broken Sun op hun instrumenten als de mensen van de plantsoenendienst over schoffel, spade en hark. Lui? Geenszins! Het is gewoon heerlijk om de melodie even weg te laten zweven. Dat tegen de noten aanhangen – bijna vals, maar toch net niet – kan het onderscheid zijn tussen echt en namaak. Bijna een beetje vals is fijn, heel erg fijn. De Nederlandse band Broken Sun speelt geen valse noten, maar meer…

De naam Ciggaar zal de Nederlandse roots-liefhebber bekend voorkomen. Is het niet van DJ Ciggaar van Charley Cruz & Lost Souls,  dan is het wel van Darryl en Dusty Ciggaar van The Rhythm Chiefs en de Ian Siegal Band. De laatstbedoelde twee, Darryl (drums) en Dusty (gitaar), vormen samen met Ronald Tilgenkamp (bas) het Dry Riverbed Trio. Chained and Bound (Dox Records) is het debuut van dit bluesy drietal. De elf nummers, zijn op Keep On Playin’ (van Bruce Maxwell-Smith) na, van eigen hand. Hoewel de drie mannen allen ook zingen is met Yoshi’s Ride meer…

John R. Miller is een singer-songwriter uit West Virginia die als bassist veelvuldig op het podium stond met The Hackensaw Boys. Met The Trouble You Follow (Emperor) vestigt hij zijn eigen naam. Met het album plaatst hij zich naast iemand als Tyler Childers, die al eens een nummer van hem opnam. John R. Miller & the Engine Lights houden het akoestisch, maar spelen met zoveel overgave dat je dat eigenlijk nauwelijks door hebt. Miller gebruikt woorden en snaren als wapens. Als hij er niet uitkomt in de liefde bijvoorbeeld, zoals op meer…