Op 22 februari 2022 staat Blackberry Smoke in TivoliVredenburg. Het is al even geleden dat we schreven over deze band, maar dat concert en het in mei verschenen album You Hear Georgia (3 Legged Records/Thirty Tigers/Bertus) zijn voldoende aanleiding om weer eens de aandacht te vestigen op de southern rock van deze Amerikanen uit Atlanta. Fans van Black Crowes en Lynyrd Skynyrd kunnen die datum vast noteren, want deze plaat belooft veel. Bovendien staan The Steel Woods in het voorprogramma en daarvan besproken we onlangs het ook al zwaar aanbevolen All Of Your Stones. Blackberry meer…
Als geen ander vertelt John Prine, in 1946 geboren in Maywood, Illinois, de verhalen van gewone mensen; van mensen die door het leven struikelen, van mensen die er het beste van proberen te maken. Liefdevolle beschrijvingen van de gewone, soms oudere man/vrouw in meertijds pijnlijke situaties typeren zijn platen, met als uitschieter zijn uitgebalanceerde en nagenoeg perfecte zelfgetitelde debuutplaat. John Prine is dan al, op 22-jarige leeftijd, waarlijk op de toppen van zijn kunnen.
‘De meeste steden hebben één sound, maar Memphis heeft er vele.’ Dat zegt John Paul Keith in de liner notes van The Rhythm Of The City (Wild Honey Records). En hij beheerst ze tot in de puntjes. De plaat opent met How Can You Walk Away, een soulnummer met bluesgitaar. En de manier van zingen van Keith op het nummer heeft beslist wat van Alex Chilton. Op The Sun’s Gonna Shine Again en het van donkere gitaarakkoorden voorziene Ain’t Done Loving You Yet valt dat ook op. Het Memphis-geluid op het album is echter wel wat netter. Niet doods, dat kan ook bijna niet bij dit soort muziek, maar toch 
De Britse steelgitarist 
Toevalligerwijze kwam Welcome Home (eigen beheer) van 
Misschien is 
Met All Alone (eigen beheer) is 
Op zijn twaalfde zong 
De hele kliek uit Laurel Canyon in de jaren 70 was natuurlijk uitermate bedreven in grootse verbanden leggen door eindeloos naar de eigen navel te staren. 
